выда́тнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць выдатнага; незвычайнасць.

2. Што‑н. славутае. Архітэктурныя выдатнасці Полацка. Прыродныя і этнаграфічныя выдатнасці.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст. Сусветныя выдатнасці навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замеча́тельный надзвыча́йны, надзвы́чай до́бры, цудо́ўны, выда́тны; (славный — ещё) сла́ўны; (заслуживающий внимания) ва́рты ўва́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

музыка́нт музыка́нт, -та м., разг. музы́ка, -кі м.;

выдаю́щийся музыка́нт выда́тны музыка́нт (музы́ка);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ослепи́тельный

1. сляпу́чы, асляпля́льны;

2. перен. выда́тны;

же́нщина ослепи́тельной красоты́ ве́льмі прыго́жая жанчы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шэдэ́ўр

(фр. chef-d’oeuvre)

узорны, выдатны твор літаратуры, мастацтва, майстэрства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

noteworthy

[ˈnoʊt,wɜ:rðI]

adj.

ва́рты ўва́гі; надзвыча́йны; выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

renowned

[rɪˈnaʊnd]

adj.

сла́ўны, славу́ты; вядо́мы; выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

выда́тнік, ‑а, м.

1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх прадметах вучэбнага плана.

2. Той, хто выконвае сваю работу, абавязкі на выдатна. Выдатны баявой і палітычнай падрыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фенамена́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Выключны, рэдкі, незвычайны; выдатны па сваіх якасцях. Фенаменальныя здольнасці. □ Фенаменальная працавітасць Горкага вядома кожнаму. «Маладосць».

2. Які мае адносіны да феномена (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стылі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто валодае майстэрствам літаратурнага стылю, майстар стылю. Гогаль быў выдатны стыліст, які цудоўна ведаў рускую мову і валодаў ёю, як сапраўдны майстра. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)