single2 [ˈsɪŋgl] v. раздзяля́ць; раздзяля́цца

single out [ˌsɪŋglˈaʊt] phr. v. адбіра́ць, выбіра́ць, вылуча́ць;

single out smb. for a reward прадстаўля́ць каго́-н. да ўзнагаро́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ЛАНДВО́ЙТ, лантвойт,

лентвойт (стараж.-верхненям. lentvoget),

службовая асоба ў гарадах ВКЛ, якія мелі магдэбургскае права, намеснік войта. Выконваў даручэнні войта, у час адсутнасці войта — яго абавязкі. Прызначаўся войтам або ўладальнікам горада, у 16—17 ст. мяшчанства некат. гарадоў (Магілёў, Пінск, Брэст) дамаглося права выбіраць Л.

т. 9, с. 119

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

uslesen

*

I

vt выбіра́ць; падбіра́ць, сарцірава́ць

II

vt прачы́тваць, дачы́тваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erlsen

*

I

vt выбіра́ць; адбіра́ць

II

a вы́браны, адбо́рны, вы́танчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

excavate

[ˈekskəveɪt]

v.t.

1) выко́пваць, капа́ць (я́му, тунэ́ль)

2) выбіра́ць зямлю́

3) раско́пваць (право́дзіць раско́пкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

freely

[ˈfri:li]

adv.

адво́льна, во́льна

to choose freely — адво́льна выбіра́ць

to speak freely — во́льна гавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whlmündig

a той, хто дасягну́ў адпаве́днага ўзро́сту, каб мець пра́ва выбіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

excerpt

1. [ˈeksɜ:rpt]

n.

уры́вак -ўку m.; вы́нятка f.; цыта́та f.

2. [ekˈsɜ:rpt]

v.t.

выбіра́ць ы́цягі, уры́ўкі), цытава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БЕГЕТРЫ́Я

(ісп. behetría),

вольная сялянская абшчына ў Іспаніі ў сярэднія вякі. Была пашырана гал. чынам у перыяд Рэканкісты ў Кастыліі і Леоне. Мела самакіраванне, права выбіраць (мяняць) сеньёра і інш. Члены бегетрыі неслі вайсковую службу ў сеньёра ці караля ў час войнаў, былі звязаны з сеньёрам адносна невял. павіннасцямі. Пасля Рэканкісты бегетрыя паступова знікла.

т. 2, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ташчы́ць ’несці, цягнуць’ (Нас.), ’капаць (бульбу)’ (Сцяшк. Сл.), ташчы́тывыбіраць бульбу рукамі’ (Сл. Брэс.), ’разграбаць рукамі выараны рад бульбы, капаць бульбу’ (кобр., Нар. лекс.; Ск. нар. мовы). Укр. тащи́ти ’цягнуць, валачы’, дыял. ’зграбаць сена’, рус. тащи́ть ’тс’, польск. taszczyć ’тс’ (з усх.-слав., гл. Борысь, 628). Гл. таскаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)