hárthörig

a тугі́ на ву́ха, глухава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Míttelohrentzündung

f - мед. запале́нне сярэ́дняга ву́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwérhörig

a - тугі́ на ву́ха, глухава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

auricular

[ɔˈrɪkjələr]

adj.

1) вушны́

2) сказа́ны на ву́ха

auricular confession — ці́хая спо́ведзь

3) у фо́рме ву́ха, вушкава́ты

4) перадсардэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лабірынты́т

(ад лабірынт)

мед. запаленне ўнутранага вуха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прастудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., каго-што.

Прастудай выклікаць хваробу. Прастудзіць дзяцей. Прастудзіць вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ву́шка ’восілка (у вядры ці інш.)’; ’прывязка, якою прымацоўваецца цапілна’ (ДАБМ, камент., 828, Нас., БРС). Памянш. ад вуха ў адносінах да прадметаў, знешні выгляд якіх нагадвае вуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

undetectable [ˌʌndɪˈtektəbl] adj. недасту́пны;

This sound is undetectable to the human ear. Гэты гук недаступны для чалавечага вуха.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

проу́шина ж., техн. праву́шына, -ны ж.; ву́ха, -ха ср., ву́шка, -ка ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cochlea

[ˈkoʊkliə]

n., pl. -leae

улі́тка f. (нутрано́га ву́ха)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)