ГІДРАЦЭ́ЛЕ

(ад гідра... + грэч. kēlē пухліна),

збіранне серознай вадкасці ў абалонках яечка з прычыны цяжкага адтоку яе па лімфатычных вузлах. Бывае прыроджаным (пры парушэннях эмбрыягенезу) і набытым (пры траўмах, запаленчых працэсах, пухлінах яечка і яго прыдатка, сардэчнай дэкампенсацыі). Пры вострым гідрацэле — раптоўны боль, прыпухласць, пачырваненне скуры; хранічнае гідрацэле развіваецца павольна, гадамі. Машонка пры гідрацэле грушападобнай формы, межы вадзянкі акрэслены пахвінным каналам, скура расцягнутая, без складак, бліскучая, яечка можа не вызначацца. Лячэнне: пры вострым гідрацэле — устараненне асн. захворвання, пры хранічным — хірургічнае.

М.З.Ягоўдзік.

т. 5, с. 237

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

альпеншто́к, ‑а, м.

Доўгая палка з вострым жалезным наканечнікам, з дапамогай якой узыходзяць на высокія горы, ледавікі.

[Ням. Alpenstock.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Драпаючы чым‑н. вострым, зняць, саскрэбці. Здрапаць надпіс. Здрапаць фарбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канву́льсія

(лац. convulsio)

рэзкае неадвольнае скарачэнне мышцаў, якое суправаджаецца вострым болем; сутарга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пі́ка

(фр. pique)

зброя ў выглядзе доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дра́паць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., каго-што.

Рабіць драпіны чым-н. вострым, цвёрдым на якой-н. паверхні.

Голле драпала рукі.

|| аднакр. драпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. дра́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вастраве́рхі, ‑ая, ‑ае.

З вострым верхам. За агароджай цясніліся высокія, густалістыя векавыя ліпы, бярозы ды вастраверхія елкі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prod

[prɑ:d]

1.

v.t. -dd -

1) паро́ць чым-н. во́стрым, штурха́ць

2) падганя́ць (у пра́цы)

3) падбухто́рваць

2.

n.

1) уда́р во́стрым кі́ем

2) во́стры кій

3) Figur. напамі́н -у, напамі́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́дасканаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Развіваючы што‑н., дасягнуць дасканаласці, зрабіць больш тонкім, вострым, успрыімлівым. Выдасканаліць слых, стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парну́ць

1. (пракалоць чым-н. вострым) stéchen* vt;

2. разм. (баднуць) mit den Hörnern stóßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)