ро́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Вярчальная частка, вал у машынах.

2. Машына (транспартнае прыстасаванне, прылада), якая кіруецца аўтаматычна і загатоўкі якой рухаюцца па дугах акружнасці разам з прыладамі, якія іх апрацоўваюць.

|| прым. ро́тарны, -ая, -ае.

Ротарная лінія (комплекс ротараў; у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перада́тачны в разн. знач. переда́точный;

п. вал — переда́точный вал;

п. акт — переда́точный акт;

~ная інста́нцыя — переда́точная инста́нция;

п. на́дпіс — фин. переда́точная на́дпись;

п. лік — мат. переда́точное число́;

п. біле́т — ж.-д. переда́точный биле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

тру́бчаты Róhr-, Röhren-, rö́hrenförmig; мед tubulär;

тру́бчаты вал мед Róhrwelle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

tenth [tenθ] num., п. дзяся́ты; дзяся́тая ча́стка;

He is in his tenth. Яму дзясяты гадок.

♦

the tenth wave дзявя́ты вал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

переда́точный перада́тачны;

переда́точный механи́зм перада́тачны механі́зм;

переда́точный акт перада́тачны акт;

переда́точная на́дпись фин. перада́тачны на́дпіс;

переда́точное отноше́ние мех. перада́тачныя адно́сіны;

переда́точный вал мех. перада́тачны вал;

переда́точный биле́т ж.-д. перада́тачны біле́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перада́тачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прызначаны, служыць для перадачы (у 1 знач.). Перадатачны вал. Перадатачныя лініі.

2. Які пацвярджае перадачу чаго‑н. каму‑н. Перадатачны акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляко́п, ‑а, м.

Рабочы, які выконвае земляныя работы. Днём людзі ваявалі, а ўначы павінны былі станавіцца землякопамі. Мележ. Расце земляны вал, ніжэй у дол уваходзяць землякопы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́т, -ту м., в разн. знач. оборо́т;

а. ко́ла — оборо́т колеса́;

вал ро́біць сто ~аў — вал де́лает сто оборо́тов;

а. палявы́х культу́р — оборо́т полевы́х культу́р;

а. капіта́лу — оборо́т капита́ла;

◊ узя́ць у а. — взять в оборо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

wysypisko

н.

1. насып; земляны вал;

2. месца звалкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бульва́р

(фр. boulevard = першапачаткова гарадскі вал)

шырокая, абсаджаная дрэвамі алея пасярэдзіне вуліцы, уздоўж берага мора і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)