палкаво́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м. (высок.).

Военачальнік, ваенны правадыр.

Славуты п.

|| прым. палкаво́дчы, -ая, -ае.

П. геній.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

court martial​1 [ˌkɔ:tˈmɑ:ʃl] n. вае́нны суд, трыбуна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лінка́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: лінейны карабель; вялікі добра ўзброены ваенны карабель, прызначаны для буйных баявых аперацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інжыне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй.

І.-механік.

Ваенны і.

|| прым. інжыне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваенкама́т, ‑а, М ‑маце, м.

Ваенны камісарыят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыумвіра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Пагадненне трох асоб для сумеснай дзейнасці, звычайна палітычнай ці ваеннай.

Ваенны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурмаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Ваенны самалёт для атакі наземных цэлей з невялікай вышыні.

2. Лётчык такога самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваенга́ндаль, -длю м. (вае́нны га́ндаль) военто́рг (вое́нная торго́вля)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваенма́р м., разг. (вае́нны мара́к) военмо́р (вое́нный моря́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваенру́к, -ка́ м. (вае́нны кіраўні́к) военру́к (вое́нный руководи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)