лётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які кіруе лятальным апаратам.

Ваенны л.

|| ж. лётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. лётчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

военмо́р (вое́нный моря́к) разг. ваенма́р, -ра м. (вае́нны мара́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

court martial​2 [ˌkɔ:tˈmɑ:ʃl] v. аддава́ць пад вае́нны суд, пад трыбуна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тарпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагляда́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая наглядае за кім-, чым-н.

Ваенны н.

|| ж. нагляда́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. нагляда́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэ́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваенны карабель, які вядзе на марскіх шляхах самастойныя аперацыі па знішчэнні транспартных, гандлёвых суднаў праціўніка.

|| прым. рэ́йдарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэўваенсаве́т м., ист. (рэвалюцы́йны вае́нны саве́т) реввоенсове́т (революцио́нный вое́нный сове́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Militärsiedlung

f -, -en вае́нны [вайско́вы] гарадо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kríegsberichterstatter

m -s, - вае́нны карэспандэ́нт [агляда́льнік]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kríegsverbrecher

m -s, - вае́нны злачы́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)