насе́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Расліна або яе плод, пакінуты на насенне.

Агурок-н.

2. Участак, прызначаны для вырошчвання раслін на насенне (спец.).

|| ж. насе́нка, -і, ДМ -нцы (да 1 знач.; разм.).

Бульба-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стаўчы́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., стаўчэ́цца; стаўку́цца; сто́ўкся, стаўкла́ся, -ло́ся; зак.

1. Стаць дробным, мяккім у выніку таўчэння; змяшацца.

Бульба добра стаўклася.

2. Ачысціцца ад шалупіння.

3. Сабрацца, стоўпіцца ў гурт (разм.).

Каровы стаўкліся ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

насе́нны бот., с.-х. семенно́й;

н. фонд — семенно́й фонд;

~нная бу́льба — семенно́й карто́фель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Kartóffel

f -, -n бу́льба (без pl культура); бу́льбіна

néue [júnge] ~n — малада́я бу́льба

~n in der Schále — нялу́пленая бу́льба [з лупі́намі]

~n áusmachen [gráben, róden] — капа́ць бу́льбу

~n lésen* — збіра́ць бу́льбу (на полі)

~n légen [áuslegen, sétzen] — садзі́ць бу́льбу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пабуя́ць, ‑яе; зак.

Вырасці ў націну, не даўшы клубняў, зерня (звычайна пра агародныя расліны). Пабуяла бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Прызначаны для развозу, развозкі.

2. Такі, які развозіцца. Развазная бульба. Развазны тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцава́цца, ‑цуецца; незак.

1. Выконвацца (пра танец). Танцуецца «Бульба».

2. Зал. да танцаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бата́т

(ісп. batata)

расліна сям. павоевых, клубні якой багатыя на крухмал і цукар; салодкая бульба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Абл. Кухонная чыгунная пасудзіна на ножках і з доўгай ручкай. Пасярэдзіне, у вялікай рынцы, дыміцца бульба. Лупсякоў. Снедалі. Бульба ў лупінах, падагрэтая ў рынцы ўчарашняя капуста, хлеб, як зямля, і халодныя аладкі, таксама ўчарашнія. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мыць.

2. у знач. прым. Вымыты, чысты. Мытая бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)