Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ру́дэрпост
(англ. rudder-post, ад rodder = руль + post = слуп)
вертыкальны брус кармавога канца судна, на які навешваецца руль.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
перакла́дзіна, ‑ы, ж.
Папярочны брус, жэрдка, дошка і пад. Ластаўчына гняздо было ў самым гумне, на падстрэшнай перакладзіне.Якімовіч.Ёмкая перакладзіна, прыбітая .. ўпоперак дзвярэй, вартуе цяпер хатку над балотцам.Колас.// Тое, што і турнік. //Спец. Верхняя частка крапяжу ў шахтах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
1.Брус, планка для надання ўстойлівасці часткам збудаванняў, для захавання чаго-н. у пэўным становішчы.
Р. для лыжаў.
2. Тое, што і разрэз, распорак.
На ім быў кароткі кажушок з аблямаванай распоркай ззаду.
3. Разарванае па шве месца.
Яго шапка была скрозь з распоркамі.
|| прым.распо́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бум2
(шв. bom = брус)
гімнастычны снарад для практыкаванняў у раўнавазе ў выглядзе гарызантальнага бруса на дзвюх стойках; бервяно.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
планшы́р
(англ. plankaheer)
закруглены брус, які праходзіць па верхняму краю борта шлюпкі або паверх сталёвага фальшборта ў вялікіх суднаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ашва́ліна ’кусок сала’ (навагр., Балто-слав. сб., 385). Няясна. Грынавецкене і інш. (там жа) збліжаюць з літ.švalái ’?’, параўн. чэш.-мар.svalina ’вялікі кусок’, якое разам з валаш.švalek ’камяк, галушка’. Махэк₂, (630) лічыць утвораным ад valiti, што мае шэраг экспрэсіўных значэнняў, у тым ліку ’рэзаць’, параўн. «адваліць лусту». Магчыма, збліжана з шваля ’брус, калода’ (ням.Schwelle ’брус, парог’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нясу́чы, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.незал.цяп.ад несці.
2.узнач.прым.Спец. Які падтрымлівае сабой што‑н. нерухомае, служыць апорай для чаго‑н. Нясучы брус рамы сеялкі.
3.узнач.прым. Які нясе шмат яец (пра птушак). Нясучая парода курэй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
timber1[ˈtɪmbə]n.
1. драўні́на; будаўні́чы лес; лесаматэрыя́л;
timber industry лясна́я прамысло́васць;
a timber mill тарта́к;
fell timber нарыхто́ўваць лес
2.брус; бэ́лька; бервяно́
3.pl.timbers лес на пні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ба́лечка ’бэлька’ (Нас.), ’брусок рамкі ў вулеі’ (Анох.). Бясспрэчнае вытворнае ад ба́лька, ба́лка ’бэлька, брус’ (гл.), але лексікалізаванае і тэрміналагізаванае.