уро́к в разн. знач. уро́к, -ка м.;
уро́к иностра́нного языка́ уро́к заме́жнай мо́вы;
э́то послу́жит ему́ уро́ком гэ́та паслу́жыць (бу́дзе) яму́ ўро́кам;
брать уро́ки (чего-л. у кого-л.) браць уро́кі (чаго-небудзь у каго-небудзь);
дава́ть уро́ки (где-л., кому-л.) дава́ць уро́кі (дзе-небудзь, каму-небудзь).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кіру́нак, -нку м.
1. в разн. знач. направле́ние ср.;
к. вярчэ́ння — направле́ние враще́ния;
браць к. — брать направле́ние;
к. ро́зуму — направле́ние ума́;
у ~нку да... — по направле́нию к...;
дава́ць к. — дава́ть направле́ние;
літарату́рныя ~нкі — литерату́рные направле́ния;
2. (поворот в положении, обстоятельствах) оборо́т;
спра́ва прыняла́ другі́ к. — де́ло при́няло друго́й оборо́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лупи́ть несов.
1. (очищать от коры, скорлупы и т. п.) прост. лупі́ць, абдзіра́ць;
2. (брать втридорога) прост. лупі́ць, драць, дзе́рці;
3. (сильно бить, колотить, хлестать) лупі́ць, біць, лупцава́ць, хваста́ць;
лупи́ть кнуто́м лупі́ць (лупцава́ць, хваста́ць) пу́гай;
дождь лупит дождж лу́піць;
◊
лупи́ть глаза́ лупі́ць во́чы;
лупи́ть как си́дорову ко́зу лупі́ць як сі́дараву казу́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
испыта́ние ср.
1. (действие) выпрабава́нне, -ння ср.; неоконч. выпрабо́ўванне, -ння ср., про́ба, -бы ж.;
испыта́ние материа́лов техн. выпрабо́ўванне (выпрабава́нне) матэрыя́лаў;
подверга́ть испыта́нию, брать на испыта́ние (проверять качество, пригодность) выпрабо́ўваць;
2. (экзамен) только мн. іспы́ты, -таў;
испыта́ние по матема́тике іспы́ты па матэма́тыцы;
3. (тягостное переживание) выпрабава́нне, -ння ср.; (невзгоды — ещё) няго́ды, -даў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зно́сіць несов.
1. (в одно место) сноси́ть; (тяжёлые предметы — ешё) ста́скивать;
2. (сверху вниз) сноси́ть; (тяжёлые предметы — ещё) ста́скивать;
3. (переписывать, переносить вниз) сноси́ть;
4. (разрушать) сноси́ть; (ветром, водой — ещё) срыва́ть, уноси́ть;
5. (срубать) сноси́ть;
6. карт. сноси́ть, сбра́сывать;
7. (уходя, брать с собой, похищать) уноси́ть;
8. перен. (терпеть) сноси́ть, переноси́ть, выноси́ть;
1-8 см. зне́сці I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
верх
1. в разн. знач. верх, род. ве́рху м.;
взобра́ться на са́мый верх узабра́цца на са́мы верх;
верх соверше́нства верх даскана́ласці;
пальто́ с суко́нным верхом паліто́ з суко́нным ве́рхам;
2. верхи́ мн., в разн. знач. вярхі́, -хо́ў;
◊
одержа́ть верх узяць верх;
брать верх браць верх;
быть на верху́ блаже́нства быць на вяршы́ні шча́сця;
смотре́ть по верха́м глядзе́ць (падыхо́дзіць) павярхо́ўна;
нахвата́ться верхо́в нахапа́цца вяршко́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чайI сущ., в разн. знач. чай, род. ча́ю м.; гарба́та, -ты ж.;
чай лугово́й бот. падбярэ́жнік, лугавы́ чай, лазані́ца, лазо́ўка, сцялу́ха;
цвето́чный чай кве́ткавая гарба́та;
зелёный чай зялёны чай (зялёная гарба́та);
кре́пкий, сла́бый чай мо́цны, слабы́ чай (мо́цная, слаба́я гарба́та);
пригласи́ть к ча́ю запрасі́ць на чай (гарба́ту);
◊
дава́ть, брать на чай дава́ць, браць гасці́нца;
на ча́шку ча́я на ку́бак ча́ю (гарба́ты).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подража́ть несов. перайма́ць (што); (брать пример) браць пры́клад (з каго, з чаго); імітава́ць (каго, што); насле́даваць (каму, чаму);
подража́ть чье́й-л. похо́дке перайма́ць чыю́-не́будзь хаду́;
подража́ть игре́ знамени́того арти́ста перайма́ць ігру́ славу́тага арты́ста;
подража́ть пе́нию птиц імітава́ць (перайма́ць) спеў пту́шак;
подража́ть Пу́шкину насле́даваць Пу́шкіну (перайма́ць Пу́шкіна);
во всём он подража́л своему́ воспита́телю ва ўсім ён браў пры́клад са свайго́ выхава́целя (перайма́ў свайго́ выхава́целя).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
учёт
1. (регистрация кадров) улі́к, -ку м.;
снять (сня́ться) с учёта зняць (зня́цца) з улі́ку;
стать на учёт стаць на ўлік;
брать на учёт браць на ўлік;
2. в др. знач. улі́к, -ку м., падлі́к, -ку м.;
учёт това́ров улі́к (падлі́к) тава́раў;
бухга́лтерский учёт бухга́лтарскі ўлік (падлі́к);
учёт труда́ улі́к (падлі́к) пра́цы;
вести́ учёт весці́ ўлік (падлі́к);
не поддава́ться учёту не паддава́цца ўлі́ку (падлі́ку);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рог
1. (у животных) рог, род. ро́га м., мн. ро́гі, род. рог;
2. (музыкальный инструмент) рог, род. ро́га м., мн. рагі́, -го́ў;
◊
облома́ть рога́ аблама́ць (пазбіва́ць, збіць) ро́гі;
брать быка́ за рога́ браць быка́ за ро́гі;
рог изоби́лия рог даста́тку;
согну́ть (скрути́ть) (кого-л.) в бара́ний рог сагну́ць (скруці́ць) (каго-небудзь) у барано́ў рог;
наста́вить рога́ (кому) наста́віць ро́гі (каму);
у чёрта на рога́х у чо́рта на рага́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)