Прашпэ́ціцца ’памыліцца, правініцца’ (Нас.). Укр.шпе́тити ’абражаць, зневажаць’, рус.шпе́тить ’зневажаць, абражаць, высмейваць’. Выводзяць з польск.szpecić ’забруджваць, псаваць’ (Фасмер, 4, 472), якое, паводле Брукнера (553), з ням.Spath ’хвароба ног у коней’. Гараеў (425) і Праабражэнскі (гл. у Фасмера, 4, 472) лічаць крыніцай слова ням.spotten ’насміхацца’. Усе этымалогіі няпэўныя. Сюды ж і чэш.špatný ’благі, дурны’, дыял.špetný ’тс’ (Махэк₂, 620).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
schlecht
1.
a дрэ́нны, ке́пскі, благі́
er spricht ein ~es Deutsch — ён дрэ́нна размаўлце па-няме́цку
◊ recht und ~ — ≅ з грахо́м папала́м; на благі́ кане́ц
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
poor
[pʊr]1.
adj.
1) бе́дны
2) благі́, дрэ́нны, не зусі́м до́бры
a poor crop (cook) — благі́ ўраджа́й (ку́хар)
poor soil (health) — дрэ́нная зямля́ (здаро́ўе).
3) сьці́плы, мізэ́рны, недастатко́вы
4) бе́дны, няшча́сны
5) невялі́кі, малы́
a poor chance — малы́ ша́нец, ма́ла надзе́і
2.
n. the poor
бе́дныя лю́дзі; лю́дзі, што жыву́ць у няста́чы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ча́ры, ‑аў; адз.няма.
1. Паводле забабонных уяўленняў — магічныя прыёмы, пры дапамозе якіх можна ўздзейнічаць на людзей і прыроду; чараўніцтва, вядзьмарства. [Юстап:] Гіну я праз людскія чары. Згубіў мяне благі чалавек — паслаў чорта на невінаватую душу.Калюга.Праходзіць не так многа часу, і ягады ўжо пачынаюць выглядваць з рыльца [гарлачыка]. Вось што значыць чары!Даніленка.
2. Чароўная сіла, прывабнасць, якая захапляе. І ўсё тут поўна мяккіх чараў: І роўнядзь ціхая палёў, І постаць стромкіх тапалёў.Колас.Косця ўжо нічога больш не бачыў, быў цалкам пад уладай чараў дзяўчыны.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lousy[ˈlaʊsi]adj.infml
1. непрые́мны, агі́дны, ве́льмі благі́, дрэ́нны;
What lousy weather! Якое паскуднае надвор’е!;
I feel lousy today. Я сёння адчуваю сябе дрэнна.
2. (with) по́ўны (чаго-н.), бага́ты (на што-н.);
The town is lousy with tourists. Горад кішыць турыстамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Мірм., г.п. Мир
мір (род. мі́ру) м., в разн. знач. мир;
мы стаі́м за м. — мы стои́м за мир;
заключы́ць м. — заключи́ть мир;
лепш благі́ м., чым до́брая сва́рка — посл. худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Нікчэ́мны, нікчо́мны ’нікуды не варты, непрыдатны’ (Нас., Касп., Сл. ПЗБ, ТС). Прыметнік, утвораны на базе словазлучэння тыпу ні к чаму не варты, параўн. нікчо́му ’ні да чога, без патрэбы’ (ТС). Меркаванні пра запазычанасць з польск.nikczemny ’благі, подлы’ (Сл. ПЗБ), што паходзіць ад nikczemu (Брукнер, 359), здаюцца неабавязковымі, паколькі ў народных гаворках магчымы пераход о > э пад націскам, параўн. штонікі і штэнікі. Параўн. таксама чэш.ničemny < ničemu (nenaučený), Махэк₂, 399.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
aggravate
[ˈægrəveɪt]
v.t.
1) паго́ршваць, узмацня́ць
His bad temper was aggravated by a headache — Яго́ны благі́ настро́й паго́ршыўся ад бо́лю галавы́
2) informal злава́ць, раздражня́ць, дражні́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
суро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што і без дап.
Разм. Паводле забабонных уяўленняў — прынесці няшчасце, хваробу, пашкодзіць каму‑н. паганым (ліхім) вокам. Ячны нават і ртуці .. зашыў коніку ў «жычку», істужку, якой упрыгожана шыя малога [жарабяці]. Каб не сурочыла часам ліхое вока.Брыль.Нездарма ж маці не раз казала .. [Крывахіжу], каб не глядзеў на малых дзяцей у калысцы, бо можа сурочыць.Алешка.// Пашкодзіць каму‑, чаму‑н., хвалячы, прадказваючы што‑н. [Насця:] — Сёння, Ірынка, усе хлопцы твае будуць... — Не суроч, Настачка, — засмяялася Ірынка.Сіняўскі.[Скрыпка:] — Ты ў мяне не благі, здольны сын. Каб толькі не сурочыць...Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)