Мір м., г.п. Мир

мір (род. мі́ру) м., в разн. знач. мир;

мы стаі́м за м. — мы стои́м за мир;

заключы́ць м. — заключи́ть мир;

лепш благі́ м., чым до́брая сва́ркапосл. худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)