niedowidzieć

незак. кепска бачыць; мець кепскі зрок; недабачваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

widywać

незак. бачыць; сустракаць (спатыкаць) час ад часу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

відэатэлефо́н, ‑а, м.

Камплект тэлефоннай апаратуры, з дапамогай якой, размаўляючы па тэлефоне, можна бачыць адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фехтава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто фехтуе, займаецца фехтаваннем. На фотаздымках і малюнках.. [Паўліку] даводзілася бачыць фехтавальшчыкаў. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schwárzsehen

* аддз. ба́чыць у змро́чным святле́, быць песімі́стам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тума́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; незак., што.

1. Засцілаць, рабіць нябачным што-н.

Дым туманіў неба.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Перашкаджаць добра бачыць або ясна разумець, успрымаць што-н.

Слёзы туманілі вочы.

Т. галаву.

|| зак. затума́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эметрапі́я, ‑і, ж.

Спец. Праламляльная здольнасць вока, пры якой чалавек добра бачыць і далёкія і блізкія прадметы.

[Ад грэч. émmetros — суразмерны і ōps — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікраско́п

(ад мікра- + -скогі)

аптычны прыбор, які дазваляе бачыць прадметы і іх дэталі, нябачныя простым вокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

behold

[bɪˈhoʊld]

1.

v., -held, -holding

агляда́ць; назіра́ць, ба́чыць

2.

interj.

глядзі́! вось!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́пхнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Высунуцца, вылезці; выперціся. [Назарэўскі:] — Кожны стараўся выпхнуцца наперад, каб самому ўсё бачыць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)