bánkmäßig

1.

a ба́нкаўскі

2.

adv праз банк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

jackpot

[ˈdʒækpɑ:t]

n.

вялі́кі вы́йгрыш (у лятарэ́і), куш, банк -у m. (у ка́ртах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

банкноты, ‑аў; адз. банкнот, ‑а, М ‑ноце, м.

а) У СССР — білеты, што выпускае Дзяржаўны банк у выглядзе грошай, якія забяспечаны рэальнымі тавара-матэрыяльнымі каштоўнасцямі; б) у капіталістычных краінай — крэдытныя грошы, якія выпускаюцца эмісійнымі банкамі.

[Англ. banknotes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nationalize

[,næʃənəˈlaɪz]

v.t.

1) дава́ць грамадзя́нства, натуралізава́ць

2) нацыяналізава́ць (банк)

3) ператвара́ць у на́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Vabanquespiel

[va'bã:k-]

n -(e)s гульня́ ва-банк (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

промета́ть​I сов.

1. (метать в течение какого-л. времени) пракі́даць;

2. карт. прабанкава́ць;

промета́ть банк карт. прабанкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Пу́лька ’партыя гульні ў карты’ (ТСБМ). Запазычана з рус. пу́лька ’тс’, што з франц. poule ’агульная сума ставак, складаючых банк у азартнай гульні’, параўн. польск. pula ’тс’; першапачаткова франц. poule ’курыца’, дакладней ’курыца на яйках’, дзе кожнае яйка атаясамліваецца са стаўкай; параўн. Фасмер, 3, 405; Банькоўскі 2, 965.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́пнуць

1. гл лопаць

1., лопацца;

банк ло́пнуў die Bank hat Bankrótt gemácht;

◊ ло́пнуць ад зло́сці vor Wut plátzen [bérsten*]; vor Wut kóchen;

2. перан разм in die Luft flíegen*; kráchen vi (пра банк, прадпрыемства);

у мяне́ ло́пнула цярпе́нне mir reißt die Gedúld [der Gedúldsfaden]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

kredytować

kredyt|ować

незак. крэдытаваць;

bank ~uje rolnictwo — банк крэдытуе сельскую гаспадарку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пераводны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прызначаецца, служыць для пераводу грошай (па пошце, тэлеграфе, праз банк). Пераводны бланк.

2. Які пераводзіцца, служыць для пераводу з аднаго матэрыялу на другі. Пераводныя карцінкі.

3. Звязаны з пераводам з адной групы навучання ў наступную, больш высокую. Пачаліся вясеннія пераводныя экзамены. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)