жыраба́нк

(ад іт. giro = абарот + banco = банк)

банк, які здзяйсняе безнаяўныя разлікі паміж сваімі кліентамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пазыка назоўнік | жаночы род

  1. Фінансавая аперацыя, якая заключаецца ў атрыманні грошай у доўг на пэўных умовах.

    • Дзяржаўная ўнутраная п.

  2. Выдача ў доўг на пэўных умовах грошай, рэчаў і пад., а таксама грошы, рэчы і пад., узятыя ў доўг.

    • Грашовая п.
    • Незваротная п.

|| прыметнік: пазыковы.

  • Пазыковая аперацыя.
  • П. банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пазыковы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пазыкі (у 1 знач.). Пазыковая аперацыя.

2. Які звязаны з выдачай пазыкі (у 2 знач.). Пазыковы банк.

3. Узяты або дадзены ў доўг. Пазыковая сума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмісійны 1, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з эмісіяй 1. Эмісійная палітыка. Эмісійны банк (які мае права выпускаць банкноты).

эмісійны 2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дзейнічае пры дапамозе эмісіі 2. Эмісійны мікраскоп. Эмісійны фотаэлемент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bánkmäßig

1.

a ба́нкаўскі

2.

adv праз банк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

jackpot

[ˈdʒækpɑ:t]

n.

вялі́кі вы́йгрыш (у лятарэ́і), куш, банк -у m. (у ка́ртах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

банкноты, ‑аў; адз. банкнот, ‑а, М ‑ноце, м.

а) У СССР — білеты, што выпускае Дзяржаўны банк у выглядзе грошай, якія забяспечаны рэальнымі тавара-матэрыяльнымі каштоўнасцямі; б) у капіталістычных краінай — крэдытныя грошы, якія выпускаюцца эмісійнымі банкамі.

[Англ. banknotes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмісі́йны

(ад эмісія)

1) звязаны з эмісіяй 1;

э. банк — банк, які валодае манапольным правам выпуску папяровых грошай і каштоўных папер;

2) які дзейнічае пры дапамозе эмісіі 2 (напр. электронная э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

nationalize

[,næʃənəˈlaɪz]

v.t.

1) дава́ць грамадзя́нства, натуралізава́ць

2) нацыяналізава́ць (банк)

3) ператвара́ць у на́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Vabanquespiel

[va'bã:k-]

n -(e)s гульня́ ва-банк (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)