універса́л м (аўтамабіль) Kómbi m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

auto

н. машына, аўтамабіль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

automobil, ~u

м. аўтамабіль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Легцава́я ’легкавы аўтамабіль’ (Сцяшк.) — гіперправільная (на польскі манер) форма лексемы легкавая (машына), параўн. польск. lekce — lekko.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kfz

= Ktaftfahrzeug – аўтамабіль, аўтамашына

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гонка назоўнік | жаночы род

  1. гл. гнаць.

  2. звычайна Спаборніцтвы ў скорасці язды, бегу, плавання і пад.

    • Аўтамабільныя гонкі.

Гонка ўзбраення — узмоцненая падрыхтоўка да вайны.

|| прыметнік: гоначны. Г. аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

prestige​2 [preˈsti:ʒ] adj. прэсты́жны;

a prestige car шыко́ўны аўтамабі́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

veteran car [ˌvetərənˈkɑ:] n. стары́ аўтамабі́ль (выпушчаны да 1916 г.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэфрыжэратар назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

  1. Частка халадзільнай машыны, у якой за кошт выпарэння вадкасці атрымліваецца нізкая тэмпература, ахаладжальнік.

  2. Судна, вагон або аўтамабіль, забяспечаныя халадзільнымі ўстаноўкамі.

|| прыметнік: рэфрыжэратарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бензазапраўшчык, ‑а, м.

Спецыяльны аўтамабіль, абсталяваны цыстэрнай, помпай, фільтрам і іншымі прыстасаваннямі для запраўкі самалётаў, танкаў, аўтамабіляў вадкім палівам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)