commando [kəˈmɑ:ndəʊ] n. (pl. commandos) mil.

1. дэса́нтна-дыверсі́йны атра́д

2. кама́ндас, бае́ц дэса́нтна-дыверсі́йнага атра́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вышука́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вышуканнем. Вышукальны атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ратано́гія, ‑іх.

Атрад марскіх беспазваночных падкласа вышэйшых ракападобных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугрападо́бныя, ‑ых.

Атрад рыб, да якога належыць вугор ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Polizéiaufgebot

n -(e)s, -e атра́д палі́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

капы́т, -а́, М -пыце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых.

|| памянш. капыто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

|| прым. капы́тны, -ая, -ае.

Атрад капытных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

партыза́нскі, -ая, -ае.

1. гл. партызан.

2. Які мае адносіны да ўзброенай народнай барацьбы супраць іншаземных захопнікаў, што праводзіцца ў тыле ворага атрадамі, якія дзейнічаюць самастойна.

Партызанская вайна.

П. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узбро́ены, -ая, -ае.

Які мае адносіны да барацьбы са зброяй у руках.

У. атрад.

Узброенае паўстанне.

Узброеныя сілы (армія, войскі). У. нейтралітэт (неўмяшанне ў вайну пры поўнай да яе гатоўнасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

troop​1 [tru:p] n.

1. гру́па; гурт; грамада́; атра́д

2. ста́так, чарада́ (жывёлы)

3. pl. troops во́йска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

веслано́гія, ‑іх.

Атрад вадаплаўных птушак, у якіх пальцы злучаны перапонкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)