праду́кцыя, ‑і, ж.

1. Сукупнасць прадуктаў або асобны прадукт вытворчасці. Валавая прадукцыя прамысловасці. □ Завод перажываў тады гарачую пару — асвойваў новую прадукцыю. Шуцько.

2. Прадукты разумовай працы, творы мастацтва. Літаратурная прадукцыя.

[Лац. productio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

separate1 [ˈseprət] adj.

1. (from) асо́бны, паасо́бны;

go separate ways разыхо́дзіцца

2. ро́зны; самасто́йны; індывідуа́льны

3. сепара́тны;

a separate peace treaty сепара́тны мі́рны дагаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slbstständig, slbständig

a

1) самасто́йны, незале́жны

2) асо́бны (ад часткі), аўтано́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ізалява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ізаляваць.

2. у знач. прым. Адасоблены, асобны. Ізаляваная група. Ізаляваны факт.

3. у знач. прым. Пакрыты ізаляцыяй (у 3 знач.). Ізаляваныя правады. Ізаляваны дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́хант, ‑а і ‑у, М ‑нце, м.

1. ‑у. Стараславянская назва каштоўных камянёў рубіну і радзей сапфіру.

2. ‑а. Асобны ювелірна апрацаваны кусочак гэтых камянёў, што выкарыстоўваецца як упрыгожанне. Пярсцёнак з яхантам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмфітэ́ўзіс

(лац. emphyteusis)

асобны від спадчыннага доўгатэрміновага карыстання чужой зямлёй у радзе краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сепара́тны, ‑ая, ‑ае.

Асобны, які вядзецца без ведама і згоды саюзнікаў. Сепаратны дагавор. Сепаратны мір. // Адасоблены ад іншых. [Яраш:] — Хвіліначку, сябры. Сумнавата робіцца за нашым сталом. Сепаратныя размовы, шаптанне... Давайце паспрабуем пагаварыць калектыўна. Шамякін.

[Лац. separatus — аддзелены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

instalment [ɪnˈstɔ:lmənt] n.

1. узно́с, унёсак;

pay by instalments плаці́ць у растэрміно́ўку

2. асо́бны вы́пуск, ча́стка (кніжкі, тэлесерыяла і да т.п., якія выходзяць праз пэўны тэрмін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ака́фіст

(гр. akathistos)

асобны від малітоўна-хвалебных песень у гонар Хрыста, Багародзіцы і святых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

aprt

a

1.

1) асо́бны

2) прыва́бны, вы́танчаны; арыгіна́льны

2.

adv асо́бна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)