басі́сты, -ая, -ае (разм.).

1. Нізкі па гуку, з характэрным для баса тэмбрам.

Б. голас.

2. Які валодае басам.

Б. артыст.

|| наз. басі́стасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філармо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Установа, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў і прапагандай музычнага мастацтва.

Артыст філармоніі.

2. Канцэртная зала такой установы.

|| прым. філармані́чны, -ая, -ае.

Ф. аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

world-beater [ˈwɜ:ldˌbi:tə] n.

1. чэмпіён све́ту

2. арты́ст, музыка́нт і да т.п. сусве́тнага значэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

artiste

[ɑ:rˈti:st]

n.

1) эстра́дны арты́ст

2) ма́йстра свае́ спра́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фо́куснік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Артыст, які паказвае фокусы² (у 1 знач.).

2. перан. Чалавек, здольны да хітрыкаў, махлярства.

|| ж. фо́кусніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. фо́кусніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kabarettíst

m -en, -en арты́ст кабарэ́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канферансье́, нескл., м.

Артыст, які аб’яўляе нумары праграмы на эстрадным прадстаўленні, канцэрце і займае гледачоў у перапынках паміж нумарамі.

[Фр. conferencier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, мн. -і, -со́вак, ж. (разм.).

1. У дарэвалюцыйнай Расіі: тайны сход рэвалюцыйна настроеных рабочых.

Сабрацца на масоўку.

2. Масавая сцэна (у кіно, тэатры).

Артыст, заняты ў масоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

музыка́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, наогул чалавек, які грае на якім-н. музычным інструменце.

|| ж. музыка́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

|| прым. музыка́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

артысты́чны, -ая, -ае.

1. гл. артыст.

2. Уласцівы артысту.

А. характар.

Артыстычныя схільнасці.

3. Вельмі ўмелы, майстэрскі.

Артыстычная работа.

Заданне выканана артыстычна (прысл.).

|| наз. артысты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)