тэрытарыя́льны territoriál; Territoriál-;

тэрытарыя́льная а́рмія Territoriáltruppen pl; Territoriálheer n -(e)s, -e; паліт тэрытарыя́льныя во́ды Hóheitsgewässer n -s, Territoriálgewässer n;

тэрытарыя́льныя прэтэ́нзіі Gebíetsforderungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

саве́цкі в разн. знач. сове́тский;

~кія о́рганы — сове́тские о́рганы;

○ Геро́й Саве́цкага Саю́за — Геро́й Сове́тского Сою́за;

Саве́цкая А́рмія — ист. Сове́тская А́рмия;

Саве́цкая гва́рдыя — ист. Сове́тская гва́рдия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

hostile [ˈhɒstaɪl] adj.

1. варо́жы;

a hostile army а́рмія праці́ўніка

2. (to/towards) непрыхі́льны, непрыя́зны;

a hostile reception ледзяны́ прыём;

be hostile to smb./smth. прыма́ць каго́-н./што-н. у штыкі́; адмо́ўна ста́віцца да каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retreat​1 [rɪˈtri:t] n.

1. адступле́нне; адыхо́д;

The army was in full retreat. Армія адступала па ўсім фронце.

2. (from/into) адасабле́нне; само́та;

a retreat from public life адыхо́д ад грама́дскага жыцця́

3. прыста́нішча, прыту́лак;

a country retreat ле́цішча, да́чны до́мік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фронт назоўнік | мужчынскі род

  1. Строй салдат, войск.

    • Выстраіць ва ф.

  2. Звернуты да ворага, непрыяцеля край баявога размяшчэння войск, лінія, па якой разгорнуты перадавыя падраздзяленні.

    • Ф. палка.

  3. Група дзеючых армій пад кіраўніцтвам аднаго камандуючага.

    • Беларускі ф.

  4. Дзеючая армія і раён, які яна займае.

    • Адпраўка на ф. папаўнення.

  5. пераноснае значэнне: Месца, участак, сфера якой-н. калектыўнай дзейнасці.

    • Ф. забудовы горада.
    • Працоўны ф.
    • Пашырыць ф. сяўбы яравых.

  6. пераноснае значэнне: Аб’яднанне грамадскіх сіл, якія ажыццяўляюць дасягненне якой-н. мэты, для дзеянняў у якім-н. напрамку.

    • Адзіны ф. прыхільнікаў міру.
    • Адзіным фронтам — дружна, згуртавана.
    • На два франты — у двух напрамках (дзейнічаць).
    • Шырокім фронтам — усім разам.

|| прыметнік: франтавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

страж, ‑а, м.

1. Высок. Ахоўнік, абаронца. Армія — страж нашых граніц. / у вобразным ужыв. [Лес] спрадвеку стаіць, нібы нязменны і зоркі страж, вакол вёскі, дзе я нарадзіўся і вырас. Сачанка.

2. перан. Той, хто заўсёды на варце, за працай. — Будзем знаёмы: Волкаў Антон Пятровіч. Дык вы, малады чалавек, не паспелі на кватэру стаць, а ўжо адразу і за працу. Хаця, я вас разумею, вы, так сказаць, страж пяра... Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blockade

[blɑ:ˈkeɪd]

1.

n.

1) бляка́да f.

2) бляка́дны флёт або́ а́рмія

2.

v.t.

1) наклада́ць бляка́ду

2) выкліка́ць зато́р (на даро́зе); заступа́ць (даро́гу); перашкаджа́ць

•

- raise the blockade

- run the blockade

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

салдацкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да салдата, належыць яму. Салдацкая служба. Салдацкі кацялок. Салдацкія сем’і. ▪ Мы павінны паказаць, што рабочыя і сяляне ў матросках ды салдацкіх шынялях — нашы браты, адна армія працоўных. Гартны. // Які складаецца з салдат. Салдацкія палкі. Салдацкі аркестр.

2. Уласцівы салдату, такі, як у салдата. Салдацкая выпраўка. ▪ Усё жыццё ты [Клімёнак] будзеш рад за сваю раннюю сталасць, за сваю салдацкую маладосць. Брыль.

•••

Салдацкае сукно гл. сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

offensive

[əˈfensɪv]

1.

adj.

1) абра́зьлівы; кры́ўдны

2) непрые́мны

an offensive odor — непрые́мны пах

3) наступа́льны

an offensive army — а́рмія, яка́я наступа́е

2.

n.

1) наступа́льная або́ агрэсі́ўная пазы́цыя

2) ата́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

брыда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм.

1. Што‑н. непрыемнае, брыдкае, паскуднае; дрэнь, гадасць. [Янка:] — Ведаеш, брат, такая прыснілася брыда, што і цяпер яшчэ праціўна ў роце. Колас. А кпіны слухаць там і розную брыду — Ды ну іх, кажа [заяц], к ліху! Крапіва.

2. Разм. Аб кім‑н. брыдкім, паскудным, агідным. Усе адчувалі, што недалёка той дзень, калі рушыць наперад слаўная Савецкая Армія і дачыста змяце з зямлі фашысцкую брыду. Шчарбатаў. — Вон з хаты, брыда! — закрычала.. [Параска] і ўсхапілася. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)