Bógen
1) дуга́
2) вы́гін
3) а́рка, скляпе́нне, вы́гіб
4) смычо́к
5) лук (зброя)
6) 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bógen
1) дуга́
2) вы́гін
3) а́рка, скляпе́нне, вы́гіб
4) смычо́к
5) лук (зброя)
6) 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
piece 
1. кава́лак, кусо́к;
a piece of paper 
a piece of land кава́лак зямлі́
2. асо́бная рэч;
a piece of furniture мэ́бля;
a piece of luggage ме́сца багажу́;
a chess piece ша́хматная фігу́ра
3. твор;
a piece of art маста́цкі твор
4. мане́та;
a five-copeck piece пяцікапе́ечная мане́та
5. (у спалучэннях) : a piece of news/advice/luck навіна́/пара́да/уда́ча
♦
a piece of cake 
give 
in one piece 
go to pieces 
piece together 
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыхапі́ць, ‑хаплю, ‑хопіш, ‑хопіць; 
1. Узяць, забраць з сабою. 
2. Зверху, злёгку замарозіць; падмарозіць. 
3. Застаць, заспець, захапіць каго‑, што‑н. дзе‑н. 
4. Прымацаваць, замацаваць чым‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укла́дывать 
1. (класть) кла́сці;
укла́дывать больно́го в посте́ль кла́сці хво́рага ў пасце́ль;
2. (класть спать) кла́сці, уклада́ць, укла́дваць (спаць);
мать укла́дывала дете́й спать ма́ці кла́ла (уклада́ла, укла́двала) дзяце́й спаць;
3. (располагать в определённом порядке) уклада́ць, укла́дваць; (складывать) склада́ць, скла́дваць;
укла́дывать ре́льсы уклада́ць (укла́дваць) рэ́йкі;
укла́дывать до́ски штабеля́ми склада́ць (скла́дваць) до́шкі штабяля́мі;
укла́дывать ве́щи в чемода́н склада́ць (скла́дваць) рэ́чы ў чамада́н;
4. (умещать) укла́дваць;
укла́дывать статью́ в один лист укла́дваць арты́кул у адзі́н 
5. (обкладывать) абклада́ць, абкла́дваць; (выкладывать) выклада́ць, выкла́дваць; (вымащивать — ещё) вымо́шчваць;
укла́дывать бордю́ры клумб ка́мешками абклада́ць (абкла́дваць) бардзю́ры клу́мбаў каме́ньчыкамі;
укла́дывать двор ка́мнем выклада́ць (выкла́дваць, вымо́шчваць) двор каме́ннем;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спіса́ць, спішу, спішаш, спіша; 
1. Перапісаць з арыгінала які‑н. тэкст; зрабіць рукапісную копію чаго‑н. 
2. 
3. Скласці пералік каго‑, чаго‑н., запісаць у спіс. 
4. Дакументальна афармляючы, запісаць як зрасходаванае або нягоднае. 
5. Звольніць (з карабля, авіяцыйнай часці і пад.); адправіць у запас. 
6. Запоўніць пісьмовымі знакамі (
7. 
8. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)