штармі́ць, ‑міць; незак.

Быць вельмі неспакойным, бурным у час шторму (пра мора, акіян і пад.). Вельмі блізка штарміла мора. Мехаў. / у безас. ужыв. Надыходзіла ноч. Перастала штарміць. Мора ўціхамірылася. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пачаць гавець.

•••

Загавець душой — сканаць, памерці, загінуць. Тайга — гэта бязмежны зялёны акіян, у якім свае няпісаныя законы, прыкметы, не ведаючы якіх можна і душой загавець. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перелете́ть сов., в разн. знач. пераляце́ць;

перелете́ть океа́н пераляце́ць акія́н;

мяч перелете́л воро́та мяч пераляце́ў варо́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акіянало́гія

(ад акіян + -логія)

навука, якая вывучае фізічныя, хімічныя, геалагічныя працэсы ў Сусветным акіяне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wildlife [ˈwaɪldlaɪf] n. жыва́я прыро́да (лес, поле, акіян і іх насельнікі);

the conservation of wildlife ахо́ва прыро́ды;

a wildlife sanctua ry запаве́днік, зака́знік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

задра́іць, ‑драю, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Шчыльна, наглуха зачыніць (ілюмінатары, люкі і пад.) з дапамогай задрайкі. — О сэр, акіян неспакойны, загадана наглуха задраіць усё! Лынькоў. Акна няма — ёсць ілюмінатар, яго нельга закрыць, можна толькі задраіць. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстуа́рый

(лац. aestuarium, ад aestus = хваляванне)

лейкападобнае расшыранае вусце ракі, якая ўпадае ў мора або акіян.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Atlantic

[ətˈlæntɪk]

1.

adj.

атлянты́чны, трансатлянты́чны

2.

n.

Атля́нтык -а m., Атлянты́чны акія́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АМРЫ́ТА

(санскр.),

у індуісцкай міфалогіі боскі напітак неўміручасці. Паводле аднаго з індуісцкіх міфаў, каб здабыць амрыта, багі і асуры збіваюць сусв. акіян, з якога выходзіць бог лячэння Дханвангары з кубкам амрыта ў руках.

т. 1, с. 324

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКІЯ́НСКАЕ ПАЎША́Р’Е,

умоўная палавіна сферычнай паверхні Зямлі, у межах якой Сусветны ак. (гл. Акіян) найб. пакрывае зямны абшар (пад сушай 9% паверхні). Цэнтр паўшар’я знаходзіцца на У ад Новай Зеландыі. Гл. таксама Мацерыковае паўшар’е.

т. 1, с. 195

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)