пераламле́нне, ‑я, 
1. У фізіцы — 
2. Вытлумачэнне якой‑н. з’явы, заснаванае на пэўным яе разуменні. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераламле́нне, ‑я, 
1. У фізіцы — 
2. Вытлумачэнне якой‑н. з’явы, заснаванае на пэўным яе разуменні. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Séitenabweichung
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zurückweisung
1) адмо́ва, 
2) адбіццё, адпо́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verwérfung
1) 
2) 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áusschweifung
1) распу́ста, разбэ́шчанасць
2) 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
derywacja
1. 
2. 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dygresja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
патало́гія
(ад пата- + -логія)
1) 
2) 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэкліна́цыя
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
до́пуск, ‑у, 
1. 
2. Дапушчальнае тэхнічнымі нормамі 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)