zurǘckkönnen

* vi

1) мець магчы́масць вярну́цца

2) мець магчы́масць адмо́віцца (ад пачатага)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ахвярава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак.

1. каго-што. Прынесці (прыносіць) у дар, бязвыплатна зрабіць (рабіць) уклады куды-н.

А. грошы.

2. кім-чым. Не пашкадаваць (не шкадаваць) каго-, чаго-н., адмовіцца (адмаўляцца) ад каго-, чаго-н.

А. здароўем.

А. ферзя.

|| незак. таксама ахвяро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ахвярава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адхіну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адсланіцца, адхіліцца (пра тое, што захінае).

Фіранка адхінулася.

2. Падацца ўбок, адступіцца.

А. ад акна.

3. перан. Адмовіцца ад каго-, чаго-н., адступіцца.

А. ад свайго таварыша.

4. перан. Адлучыцца, адысці на кароткі час.

А. на хвілінку.

|| незак. адхіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wyrzec się

зак. kogo/czego адрачыся, адмовіцца ад каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyzuć się

зак. z czego адмовіцца ад чаго; страціць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaprzeć się

зак.

1. адперціся;

2. kogo/czego адрачыся; адмовіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

renounce [rɪˈnaʊns] v. fml адрака́цца; вырака́цца, адмаўля́цца (у розных знач.);

renounce one’s property адмо́віцца ад ула́снасці;

renounce one’s errors адрачы́ся ад сваі́х памы́лак;

renounce beliefs/ideals/principles адрачы́ся ад перакана́нняў/ідэа́лаў/пры́нцыпаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

declinable

[dɪˈklaɪnəbəl]

adj.

1) Gram. скланя́льны

declinable parts of speech — скланя́льныя часьці́ны мо́вы

2) ад яко́га мо́жна адмо́віцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

let go

а) пусьці́ць, вы́пусьціць (на во́лю ці з рук)

б) пакі́нуць (рабі́ць); адмо́віцца ад каго́-чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ухілі́цца, ухілю́ся, ухі́лішся, ухі́ліцца; зак.

1. ад каго-чаго і без дап. Адхіліцца, адсунуцца ўбок, каб пазбегнуць чаго-н.

У. ад удару.

2. ад чаго. Адысці ад прамога напрамку.

Дарога ўхілілася ўлева.

3. перан., ад чаго. Пазбягаючы чаго-н., устараніцца, адмовіцца ад чаго-н.

У. ад прамога адказу.

У. ад абавязкаў.

|| незак. ухіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. ухіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)