Мураве́йнік ’парода мядзведзяў (Ursus formicarius, якія любяць раскопваць мурашнікі’ (Анік., Нас., Касп.). Разам з рус. пск., цвяр., перм. муравейник складае адзіны паўн.-бел.-рус. арэал. Да рус. мураве́й ’мурашка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сіндыкалі́зм, ‑у, м.

Дробнабуржуазная апартуністычная плынь у рабочым руху канца 19 — пачатку 20 стст., прыхільнікі якой адмаўлялі неабходнасць класавай барацьбы пралетарыяту, стварэння пралетарскай дзяржавы і разглядалі эканамічную барацьбу як адзіны шлях да сацыялізму.

[Фр. syndicalisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэгра́льны

(п.-лац. integralis)

1) які мае адносіны да інтэграла (напр. і-ыя ўраўненні);

2) цэласны, адзіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уніта́рны

(фр. unitaire, ад лац. unitas = адзінства)

аб’яднаны, адзіны, які ўтварае адно цэлае (напр. у-ая дзяржава).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

éinmalig

a

1) ра́завы, аднараза́вы

2) адзі́ны (у сваі́м ро́дзе), выклю́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

непаўто́рны, ‑ая, ‑ае.

Адзіны ў сваім родзе; выключны, асаблівы. Кожная рака, нібы жывая істота, мае свой нораў, свой характар, сваё аблічча, свой непаўторны .. выгляд. В. Вольскі. Прастор лашчыў вока красой непаўторнай і свежай. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́ласны, ‑ая, ‑ае.

Які ўяўляе сабой унутранае адзінства; адзіны, цэлы. Цэласнае ўражанне. Цэласная натура. □ У лепшых сваіх творах паэт дасягае адзінства паміж формай і зместам, а гэта робіць твор цэласным і сапраўды мастацкім. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jedyny

jedyn|y

1. адзіны;

~y w swoim rodzaju — адзіны ў сваім родзе;

~e, co mnie pociesza, to ... — адзінае, што мяне радуе (цешыць), гэта...;

2. незаменны; неацэнны; лепшы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

монастрафа́

(гр. monostrophos = аднастрофны, ад monos = адзін, адзіны + strophe = страфа)

від цэласнай, структурна завершанай страфічнай формы (напр. прыпеўка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

со́ла-вэ́ксаль

(ад іт. solo = адзін, адзіны + вэксаль)

звычайны вэксаль з подпісам адной асобы, якая намерваецца ажыццявіць плацёж плацеж.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)