мэ́каць blöken vi (пра авечак); méckern vi (пра коз)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бляя́ць blöken vi (пра авечак); méckern vi (пра коз)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акаці́цца Júnge bekómmen*; (Júnge) wérfen*; lámmen vi (пра авечак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ако́т м. Wérfen n -s, Lámmen n -s (авечак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

матылі́ца, ‑ы, ж.

1. Від матылькоў.

2. Захворванне жывёлы, пераважна авечак і коз, выкліканае лічынкамі стужачных глістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абстрыгчы ўсё, многае або ўсіх, многіх. Паабстрыгаць ногці. Паабстрыгаць усіх авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З якога атрымліваюць грубую шэрсць, воўну. Грубашэрсная парода авечак. // Зроблены з грубай шэрсці. Грубашэрсныя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сму́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смушка. Смушкавая авечкагадоўля. Смушкавыя пароды авечак. // Зроблены са смушка. Смушкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́кульскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

juhas

м. югас (пастух авечак у Татрах)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)