bloc [blɒk] n. блок, аб’ядна́нне (палітычных партый, дзяржаў і да т.п.);

opposing blocs бло́кі, які́я супрацьстая́ць адзі́н аднаму́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дабраво́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца па добрай волі, без прымусу; добраахвотны. Дабравольны ўзнос. Дабравольны пачын. // Заснаваны на прынцыпах узаемнай згоды. Дабравольнае аб’яднанне народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́кта, -ы, ДМ -кце, мн. -ы, сект і -аў, ж.

1. Рэлігійнае аб’яднанне, што адасобілася ад якога-н. веравучэння і супрацьстаіць яму.

С. духабораў.

2. перан. Наогул група асоб, якая замкнулася ў сваіх вузкіх, дробязных інтарэсах (неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цыкліза́цыя, ‑і, ж.

Аб’яднанне ў цыкл. Цыклізацыя работы рухавіка. □ Да закончаных цыклаў, да цыклізацыі меў вялікую прыхільнасць такі майстар верша, як Валерый Брусаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́га¹, -і, ДМ лізе, мн. -і, ліг, ж.

1. Саюз, аб’яднанне асоб, арганізацый, дзяржаў.

Ліга Нацый (міжнародная арганізацыя ў 1919—1946 гг.).

2. У спорце: група каманд, прыкладна роўных па майстэрстве, якія спаборнічаюць паміж сабой.

Каманда вышэйшай лігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канцэ́рн, ‑а, м.

Адна з форм капіталістычных манаполій — аб’яднанне прадпрыемстваў розных галін прамысловасць банкаў і інш. пад агульным фінансавым кіраўніцтвам з захаваннем фармальнай незалежнасці ўдзельнікаў.

[Англ. concern.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамкамбіна́т, ‑а, М ‑наце, м.

Прамысловы камбінат — аб’яднанне дробных прадпрыемстваў. Мірон Іванавіч запытаў Астапа, ці быў ён на лесапільні, якая ўваходзіла ў раённы прамкамбінат. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́рыя, -і, ж.

1. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме (гіст.).

2. Разрад выбаршчыкаў, падзеленых па нацыянальнай, маёмаснай і іншых адзнаках.

Дваранская к.

○

Папская (Рымская) курыя — вярхоўны орган, цераз які Папа Рымскі ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.

|| прым. курыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ÖGB

= Österreichischer Gewerkschaftsbund – Аб’яднанне аўстрыйскіх прафсаюзаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Veréinigung

f -, -en аб’ядна́нне, саю́з, згуртава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)