недалёкі, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца на нязначнай адлегласці; блізкі.

Н. лес.

Недалёка (прысл.) ад горада было возера.

2. Такі, які адбываўся нядаўна або адбудзецца, надыдзе неўзабаве.

У недалёкім мінулым.

3. перан. Разумова абмежаваны; някемлівы.

Н. чалавек.

|| наз. недалёкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сці́плы, -ая, -ае.

1. Стрыманы ў паводзінах, абыходжанні, просты і прыстойны, пазбаўлены ганарыстасці.

С. чалавек.

С. працаўнік.

2. перан. Абмежаваны, нязначны, невялікі, якога ледзь хапае.

Сціплая зарплата.

Сціплыя вынікі працы.

4. Просты, звычайны, без прэтэнзій на раскошу.

Сціплая мэбля.

Сціпла (прысл.) апранацца.

|| наз. сці́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бестэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае тэрміну, не абмежаваны ім. Бестэрміновы пашпарт. □ Зямля, якую займаюць калгасы, замацоўваецца за імі ў бясплатнае і бестэрміновае карыстанне, гэта значыць навечна. Канстытуцыя БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́мітэд лімі́тэд

(англ. limited = абмежаваны)

абмежаваная адказнасць кампаніі па абавязацельствах (у межах уласнай маёмасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тупы́

1. stumpf;

2. (боль, пачуцці) dumpf;

3. (пра чалавека) stúmpfsinnig, schwáchköpfig, borníert (абмежаваны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лака́льны ’абмежаваны’, ’мясцовы’, ст.-бел. лиокалный ’мясцовы’ (1772 г.) запазычана са ст.-польск. lokalny, якое з лац. localis (Булыка, Лекс. запазыч., 195).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Victorian [vɪkˈtɔ:riən] adj.

1. віктарыя́нскі (1837–1901);

Victorian values кашто́ўнасці віктарыя́нскай эпо́хі

2. старамо́дны; ву́зкі, абмежава́ны; мяшча́нскі (пра густ)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неразу́мны, ‑ая, ‑ае.

Які не выяўляе дастатковай кемлівасці; разумова абмежаваны, тупы. Неразумны чалавек. // Які супярэчыць разважлівасці, цвярозай думцы; бяссэнсавы. Неразумная ўпартасць. Неразумнае рашэнне. □ Міхась Ланкевіч паспрабаваў спрачацца. Даказваў, што загад неразумны. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

миро́к

1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;

2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маларазвіты́

1. (in der Entwícklung) zurückgeblieben, únterentwickelt;

2. (абмежаваны) beschränkt;

маларазвіты́ чалаве́к ein beschränkter Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)