Verbum

засцяба́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Засячы пугай, дубцом і пад.

засцяба́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць сцябаць.

збудзі́ць, збуджу, збудзіш, збудзіць; зак., каго-што.

Разм. Разбудзіць, абудзіць. [Мужчыны] збудзілі Алесю стукам у акно. Пестрак. Ранні золак збудзілі цягнікоў гудкі. Танк.

звінава́ціць, ‑вачу, ‑ваціш, ‑ваціць; зак., каго.

Прызнаць вінаватым; абвінаваціць. Не хачу звінаваціць у нядбайнасці і непавазе да мовы газетных работнікаў агулам. Лужанін.

зганьбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Тое, што і зганьбіць. Сашка зганьбаваў .. [Надзю], а маці яго — на табе, у адведкі прыйшла. Гроднеў.

здрыгану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Заставіць здрыгануцца; скалануць. Прылажыўся дзед Талаш, і гулкі стрэл здрыгануў лясную глухмень. Колас.

змабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і мабілізаваць. — Як вы трапілі ў Чырвоную Армію за камандзіра? — Змабілізавалі. Чорны.

змага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Перамагаць (звычайна ў барацьбе). Родная зямелька Ворагаў змагала... Цяпер волі зорка Над ёй [заззяла]. Чарот.

зме́ншчык, ‑а, м.

Той, хто зменьвае каго‑н. на якой‑н. рабоце. Здаўшы плавільную печ зменшчыку, Міхал выйшаў за заводскую браму. Карпаў.

зневажа́льнік, ‑а, м.

Той, хто зняважыў, зневажае каго‑н. [Зеляной] не шэф жандараў, ён проста зневажальнік, патаемны брыдкаслоў і аматар адвесці душу. Караткевіч.

ідэнтыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Кніжн. Атаясаміць (атаясамліваць); зрабіць (рабіць) аднолькавым, раўназначным каго‑, што‑н. з кім‑, чым‑н.

[Ад лац. identificare.]