Verbum

заспако́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак.

1. каго-што. Зрабіць спакойным, супакоіць.

З. расхваляванага чалавека.

2. што. Суняць, зменшыць.

З. боль.

|| незак. заспако́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заспакае́нне, -я, н.

згубі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.

Жукі-караеды — згубіцелі лесу.

|| ж. згубі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. згубі́цельскі, -ая, -ае.

злыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

1. Знізаць, звязаць.

З. стаеннікаў.

2. перан. Злучыць, звязаць.

Ходзяць, нібы чорт іх злыгаў.

|| незак. злы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. злы́гванне, -я, н.

зман, -у, м.

1. Словы, учынкі, дзеянні, якія наўмысна наводзяць іншых на памылкі.

Паддацца на з.

2. Стан падманутага; памылковае, ілюзорнае ўяўленне аб чым-н.

Увесці каго-н. у з.

памча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

1. каго-што. Пачаць імчаць, везці вельмі хутка.

Коні памчалі павозку.

2. Тое, што і памчацца (разм.).

Воўк памчаў у лес.

памы́і, -яў.

Брудная вада з харчовымі адкідамі пасля мыцця пасуды і пад.

Балейка для памыяў.

Абліць памыямі каго-н. (таксама перан.: ачарніць, абняславіць).

|| прым. памы́йны, -ая, -ае.

Памыйная яма (памыйніца).

панамо́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што і чаго. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каноплі.

2. што і чаго. Мочачы, прыгатаваць многа чаго-н.

П. яблыкаў.

пато́ля, -і, ж.

1. Спачувальныя адносіны да слабейшых, спагада.

Адчуваць патолю з боку каго-н.

2. Патуранне, патаканне.

Не даваць патолі сыну.

3. Задаволенасць, супакоенасць.

Гэта паездка прынесла мне патолю.

пераме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., каго-што.

1. Памеціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бялізну.

2. Нанава паставіць меткі на кім-, чым-н.

|| незак. перамяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

перасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., каго-што.

Пасунуўшы, перамясціць.

П. канапу.

|| незак. перасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перасо́ўванне, -я, н. і перасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).