султа́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да султана 1, належыць яму. Султанскі палац. // Які знаходзіцца пад уладай султана. Султанская дзяржава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сучляно́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да сучлянення (у 3 знач.); які знаходзіцца ў месцы сучлянення. Сучляноўная паверхня касцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тазасцегнавы́, ‑ая, ‑ое.
Які размешчаны на месцы сутыкнення сцягна з тазавай косцю; які злучае сцягно з тазавай косцю. Тазасцегнавы сустаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмаметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да тэрмаметрыі. Тэрмаметрычная шкала.
•••
Тэрмаметрычны гадзіннік — спецыяльны гадзіннік, які паказвае сярэднюю тэмпературу дня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ультрамары́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ультрамарыну. Ультрамарынавая фарба.
2. Які мае колер ультрамарыну; ярка-сіні. Ультрамарынавае неба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
федэраты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да федэрацыі. Федэратыўныя сувязі.
2. Які з’яўляецца федэрацыяй. Расійская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ферментаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ферменту; з’яўляецца ферментам. Ферментатыўнае рэчыва. // Які праходзіць, адбываецца пад уздзеяннем ферменту. Ферментатыўныя працэсы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фінля́ндскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Фінляндыі, фінляндцаў, які належыць, уласцівы ім. Фінляндскія лясы. // Зроблены ў Фінляндыі. Фінляндскі параход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фларэнты́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Фларэнцыі, фларэнтыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Фларэнтыйскія звычаі. // Зроблены ў Фларэнцыі. Фларэнтыйскае сукно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаджа́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які многа бываў дзе‑н.; бывалы. Хаджалы чалавек.
2. Які хадзіў у запрэжцы (пра каня).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)