Verbum

браня... (гл. броне...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. замест «броне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: бранякатар, бранявежа.

вада... (гл. вода...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «вода...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: вадавоз, вадаплаўны, вадалаз.

азо́т, -у, М азо́це, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азо́цісты, -ая, -ае і азо́тны, -ая, -ае.

ако́лышак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Частка некаторых галаўных убораў — абадок, да якога прымацоўваецца верх і які непасрэдна аблягае галаву.

Шапка з чырвоным аколышкам.

кісць, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Частка рукі, якая складаецца з запясця, пясці і пальцаў.

|| прым. кі́сцевы, -ая, -ае (спец.).

Кісцевое раненне.

паўна... (гл. поўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «поўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: паўнагруды, паўналецце, паўнацелы.

перано́с, -у, м.

1. гл. перанесці.

2. Знак у выглядзе рыскі (-) на месцы падзелу слова, частка якога пераносіцца на наступны радок.

Правілы пераносу слоў.

прае́зджы, -ая, -ае.

1. Які праязджае міма.

Праезджыя людзі.

Многа праезджых (наз.).

2. Пра шлях: прыгодны, прызначаны для язды.

Праезджая дарога.

Праезджая частка вуліцы.

прам...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.:

1) які мае адносіны да прамысловасці, напр., прамтавары;

2) які мае адносіны да промыслу, напр., прамкааперацыя.

радыя... (гл. радые...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «радые...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: радыяграфія, радыялогія.