Трапечыць ’[конь] стрыжэ вушамі’ (Клім., ЛА, 1), трапе́ча ’тс’ (петрык., там жа). Да трапятаць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ánrichten
vt
1) гатава́ць, запраўля́ць, падава́ць (страву)
2) учыні́ць, нарабі́ць (бяды і г.д.)
was hast du da ángerichtet? — што [чаго́] ты там нарабі́ў?
3) вайск. візі́раваць, наво́дзіць на (які-н.) аб’е́кт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ *Накаўба́сіць, накоўбасіць экспр. ’няроўна напрасці’ (ТС). Магчыма, да незафіксаванага *каўбасіць ’блытаць’, утворанага пры дапамозе экспрэсіўнага суфікса ‑ас‑ ад асновы, прадстаўленай у коўб ’вузел, камяк’, параўн. джыг‑ас‑іць ’сцябаць крапівой’ і пад. Ад названага дзеяслова таксама коўбаса ’патаўшчэнне на дрэнна спрадзенай нітцы’: Напрала — там каўбаса, а там тонко (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Керайша́ ’няўклюда, нязграбны чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. kereisä ’тс’ (там жа, 457).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кля́са ’клас’ (Шат., Сл. паўн.-зах.). З польск. klasa ’тс’ (там жа, 488). Гл. клас.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кно́йсаць ’трэсці, рваць’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. knaisioti ’рыць’ (там жа, 2, 491). Балтызм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кор ’адзёр’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. рус. корь (там жа, 503). Запазычанне з рускай мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Люпі́н ’лубін’ (ветк., Мат. Гом.). З рус. люпи́н ’тс’. Сюды ж люпінішча ’лубінішча’ (там жа).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мудраўны́ ’фарсісты’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да мудрэць ’незвычайна сябе паводзіць’ (там жа) < му́дры 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мянто́вы ’мятны’ (маст., шальч., Сл. ПЗБ). З польск. miętovjy ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 105).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)