ідэало́гія, ‑і, ж.

Сістэма ідэй, уяўленняў, палітычных, філасофскіх, мастацкіх і інш. поглядаў, якія характарызуюць тое або іншае грамадства, клас; светапогляд. Марксісцка-ленінская ідэалогія. Пралетарская ідэалогія. Буржуазная ідэалогія.

[Ад грэч. idea — паняцце і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімна́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сістэма фізічных практыкаванняў, якія садзейнічаюць агульнаму развіццю арганізма і ўмацаванню здароўя. Вытворчая гімнастыка. Ранішняя гімнастыка. // Від спорту. Спартыўная гімнастыка. Мастацкая гімнастыка.

[Грэч. gymnastikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́рскі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да юры, уласцівы ёй. Юрскі вапняк. Юрская флора.

•••

Юрскі перыяд (юрская сістэма) — другі (сярэдні) перыяд мезазойскай эры ў гісторыі Зямлі.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Люй-люй (муз. сістэма) 5/609, 610

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Паміра-Алай (горная сістэма) 8/73—74

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ма́рачны в разн. знач. ма́рочный;

~ная сістэ́ма кантро́лю — ма́рочная систе́ма контро́ля;

~нае віно́ — ма́рочное вино́;

~ная сталь — ма́рочная сталь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звеннявы́

1. прил. звеньево́й; звеново́й;

~ва́я сістэ́ма — звеньева́я (звенова́я) систе́ма;

2. в знач. сущ. звеньево́й;

нара́да ~вы́х — совеща́ние звеньевы́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасло́ўны в разн. знач. сосло́вный;

~ныя інтарэ́сы — сосло́вные интере́сы;

~ная сістэ́ма вы́бараў — сосло́вная систе́ма вы́боров;

○ ~ная мана́рхія — сосло́вная мона́рхия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Працоўныя рэзервы,

дзяржаўная сістэма падрыхтоўкі і размеркавання маладых спецыялістаў.

т. 13, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

амбулакра́льны

(ад лац. ambulacrum = хаджэнне);

а-ая сістэма — сістэма органаў руху ігласкурых, якая ўтварылася ў выніку складанай дыферэнцыяцыі другаснай поласці цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)