ге́лій

(гр. helios = сонца)

хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду інертны газ без колеру і паху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гематы́т

(гр. haimatites = крывавы)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага або вішнёва-чырвонага колеру; жалезная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грыза́йль

(фр. grisaille, ад gris = шэры)

дэкаратыўны жывапіс, выкананы адценнямі аднаго колеру, звычайна шэрага або карычневага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кубані́т

(ад ісп. Cuba = Куба)

мінерал класа сульфідаў бронзава-жоўтага колеру з металічным бляскам; медная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

малахі́т

(гр. malachites, ад malache = мальва)

мінерал ярка-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца для дэкаратыўна-мастацкіх вырабаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піраргіры́т

(ад гр. pyr = агонь + argyros = серабро)

мінерал падкласа складаных сульфідаў цёмна-шэрага колеру; руда серабра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піро́п

(гр. pyropos = вогненны)

мінерал класа сілікатаў, гранат​2 чырвонага колеру; празрыстая разнавіднасць з’яўляецца каштоўным каменем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пленэры́зм

(ад пленэр)

напрамак жывапісу, які вызначаецца імкненнем да найпраўдзівейшай перадачы прыроднага асвятлення, колеру, навакольнай атмасферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

руты́л

(лац. rutilus = жоўта-чырвоны)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў бурага або чырвонага колеру; руда тытану.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сапфі́р

(гр. sappheiros)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў, каштоўны камень сіняга або блакітнага колеру; разнавіднасць карунду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)