нясла́ва, ‑ы, ж.

Благая слава, ганьба. Прыйшла дачка. Пакінуў муж — Свавольніца яна. Няслава бацьку. А каму ж? А ў чым яго віна? Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць; зак., што.

Аддаць, уступіць каму‑н. за тую ж цану што‑н. купленае. // Аддаць, уступіць што‑н. сваё другому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчы́ра,

Прысл. да шчыры.

•••

Шчыра дзякаваць — выказваць сардэчную ўдзячнасць каму‑н. за што‑н.

Шчыра кажучы (у знач. пабочн.) — гаварыць адкрыта, гаварыць праўду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánlächeln

vt усміха́цца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

revenge​1 [rɪˈvendʒ] n.

1. по́мста, адпла́та;

in reven ge у адпла́ту;

take one’s revenge on smb. for smth. адпо́мсціць каму́-н. за што-н.

2. пра́га по́мсты; по́мслівасць, мсці́васць

3. sport рэва́нш;

give smb. his revenge даць каму́-н. магчы́масць адыгра́цца;

get revenge узя́ць рэва́нш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

all in all

а) улічы́ўшы ўсё

б) ца́лкам, по́ўнасьцю, зусі́м

to trust all in all — по́ўнасьцю дава́ць ве́ры каму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

даве́рыцца (каму) сов. дове́риться, вве́риться; положи́ться (на кого);

д. ашука́нцу — дове́риться (вве́риться) обма́нщику;

д. сябра́м — дове́риться друзья́м, положи́ться на друзе́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

за́кід, -ду м.

1. забра́сывание ср.;

з. блясны́ — забра́сывание блесны́;

2. перен. упрёк, уко́р;

◊ зрабі́ць з. — (каму) упрекну́ть, укори́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

насалі́ць сов., в разн. знач. насоли́ть;

н. суп — насоли́ть суп;

н. агурко́ў — насоли́ть огурцо́в;

н. каму́-не́будзь — насоли́ть кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

снизойти́ сов. (к кому-, чему-л.) книжн. ува́жыць (каго, што), адне́сціся пабла́жліва (да каго, да чаго), зрабі́ць ла́ску (каму);

снизойти́ к сла́бостям (кого-л.) пабла́жліва адне́сціся да сла́басцей (каго-небудзь);

снизойти́ к кому́-л. зрабі́ць ла́ску каму́-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)