Гарагу́ля ’нявеста’, гырагу́ля (жартаўл., Бяльк.): «Яна ужо гырагуля». Слова няяснага паходжання Не знаходзіцца нічога адпаведнага ў іншых усх.-слав. мовах. Наўрад ці можна параўноўваць з бел. дыял. гарга́ра ’сварлівая жанчына’ (Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лі́мфа, ‑ы, ж.
Бясколерная вадкасць у целе чалавека і пазваночных жывёл, якая абмывае ўсе тканкі і клеткі арганізма. Лімфа, як і кроў, знаходзіцца ў бесперапынным руху.
[Ад лац. lympha — вільгаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́пнік, ‑а, м.
Разм. Той, хто знаходзіцца ў акопах; салдат, франтавік. Гранатны бой-агонь Акопнікі ўзнялі. Пушча. Але пачуў я нешта новае ад салдат-акопнікаў. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыто́мны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў прытомнасці, пры памяці. — Хутчэй выходзьце! — выратавальныя словы вырваліся з грудзей Ягора, і сам ён ледзь прытомны адскочыў ад дома. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышко́льны, ‑ая, ‑ае.
Які размяшчаецца, знаходзіцца каля школы, пры школе. Прышкольны сад. □ Другая палавіна прышкольнага ўчастка ўяўляла своеасаблівае вопытнае поле: тут быў уведзены дзевяціпольны севазварот. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падно́жны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад нагамі. Зноў выбіваліся [мужчыны] на сцежку, зноў браліся воўчымі логавамі, прыгінаючыся і правальваючыся ў падножнай трухліне. Чорны.
•••
Падножны корм гл. корм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наго́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца на гарах, у гарах. Нагорная дуброва. Нагорны ручай. // Які бывае ў гарах. Нагорнае паветра.
2. Гарысты; высокі. Нагорны бераг ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фаршта́т, ‑а, М ‑таце, м.
Уст. Пасяленне, якое знаходзіцца па-за межамі горада або крэпасці; прадмесце. Склад стаяў на Бярэзінскім фарштаце, далёка ад людскіх вачэй. Грахоўскі.
[Ням. Vorstadt.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
статы́чны
(гр. statikos = які ўтрымлівае раўнавагу)
нерухомы, які знаходзіцца ў стане спакою, раўнавагі (напр. с-ая поза).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
barykada
barykad|a
ж. барыкада;
stać po drugiej stronie ~y — знаходзіцца на іншым баку барыкад
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)