астрано́м
(лац. astronomus, ад гр. astronomos = звязаны з назіраннямі над зоркамі)
спецыяліст у галіне астраноміі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
асабі́сты, -ая, -ае.
1. Які належыць, уласцівы якой-н. асобе, прызначаны для абслугі якой-н. асобы.
Асабістая бібліятэка.
Асабістая думка.
2. Які датычыцца якой-н. асобы, закранае яе інтарэсы, накіраваны на якую-н. асобу, звязаны з прыватным, сямейным жыццём.
Асабістая крыўда.
Асабістае шчасце.
Спалучэнне асабістага (наз.) з грамадскім.
3. Які ажыццяўляецца якой-н. асобай, зыходзіць ад якой-н. асобы.
А. прыклад.
Асабістая ініцыятыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
або́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да абозу. Абозны конь. Абозная двуколка. □ Я ўстаў і пайшоў Між палатак абозных. Танк.
2. Звязаны з прадметамі коннага транспарту і з іх вытворчасцю. Абозныя вырабы. // Звязаны з перавозкай абозамі. Абозны прамысел.
3. у знач. наз. або́зны, ‑ага, м. Той, хто суправаджае абоз (у 1 знач.). // Уст. Той, хто служыць у абозе (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злоўжыва́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злоўжываць.
2. Учынак, звязаны з незаконным выкарыстаннем чаго‑н. у шкоду іншым. Прыняць меры да спынення злоўжыванняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для паніжэння напружання току. Зніжальная падстанцыя.
2. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія маюць адценне пагарды, знявагі. Зніжальны суфікс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакафа́рбавы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для вырабу лакаў і фарбаў, звязаны з іх вырабам. Лакафарбавая сыравіна. Лакафарбавая вытворчасць. // Які складаецца з лакаў і фарбаў. Лакафарбавае пакрыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лікёрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лікёру, звязаны з яго вытворчасцю, продажам. Лікёрныя прадпрыемствы. // Прыгатаваны з лікёрам. Лікёрная начынка. // Прызначаны для лікёру. Лікёрныя чаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недапасава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якім няма стройнасці, адзінства. Недапасаваныя рухі гімнастак.
2. Спец. У граматыцы — які не звязаны граматычнай сувяззю дапасавання. Недапасаванае азначэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
політэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з вывучэннем і прымяненнем розных галін тэхнікі. Політэхнічны інстытут.
2. Які мае адносіны да політэхнізму, заснаваны на політэхнізме. Політэхнічнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сты́кавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стыку (у 1 знач.), знаходзіцца на стыку. Стыкавае шво.
2. Спец. Які звязаны са стыкаваннем. Стыкавая зварка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)