краве́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да краўца, краўцоў,
2. Якім карыстаюцца краўцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краве́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да краўца, краўцоў,
2. Якім карыстаюцца краўцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́йкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да лайкі 2.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
макра...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) вялікі, буйны, напрыклад:
[Ад грэч. makrós — вялікі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыбга́саўскі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарасны́, ‑ая, ‑ое.
Які адбываецца з вялікай скорасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стака́та,
1.
2.
[Іт. staccato — адрывіста, асобна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаматаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стаматаскопа.
2. Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тары́фны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тарыфу; які ўстаноўлены тарыфам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тонкасуко́нны, ‑ая, ‑ае.
1.
2. Пашыты, зроблены з тонкага сукна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траці́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Трэцяя стадыя ў развіцці чаго‑н. (звычайна хваробы).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)