Ты́чаць ‘соваць, усоўваць, тыкаць’, ты́чыць ‘торкаць, уторкваць’ (ТС), ты́чяті ‘соваць, даваць’ (беласт., Сл. ПЗБ). Да тыкаць (гл.) паводле магчымага чаргавання ў прасл. *tykēti > *tyčeti > *tyčati ‘усоўваць, тыкаць’. Сюды ж ты́чма ‘не адыходзячы ад каго-небудзь, увесь час папікаючы’: тычма тырчыш (Нас.); як кантамінацыя з тырчма тырчаць (гл. тырчаць) з заменай першага спалучэння сінанімічным.

*Тыча́ць, тычя́ти ‘тырчаць’ (Клім.), тичйа́ти ‘тс’ (Горбач, Зах.-пол. гов.). Параўноўваюць са старым серб. тичати, харв. tičati ‘хавацца’, ‘здзіўляцца’, ‘сядзець на кутніках’, славен. tičáti ‘знаходзіцца, быць, тырчаць’, што выводзіцца з прасл. *tyčati, якое з *tykati ‘ўтыкаць, затыкаць’, ‘калоць, басціся’ (Сной₂, 763). Бязлай (4, 179) славен. tyča̋ti ‘быць заткнутым, утыкнутым’ трактуе як эсіў прасл. *ty̋kati ‘датыкацца, калоць, басціся’, які з’яўляецца ітэратывам ад *tъknǫti ‘тс’. Магчыма, да папярэдняга слова. Гл. таксама тыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bet​2 [bet] v. (bet)

1. (on/against) ісці́ ў закла́д

2. infml быць перакана́ным (у чым-н.);

I bet we’re too late. Пэўна, мы спазняемся.

♦

You bet! AmE А як жа!; Яшчэ б!; Вядома!;

bet one’s life (on smth.) ≅ руку́ на адцён дава́ць; быць абсалю́тна перакана́ным (у чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hire​2 [ˈhaɪə] v.

1. браць напрака́т, зніма́ць, здыма́ць;

hire a bicycle/video браць на прака́т веласіпе́д/ві́дэа;

hire a room зніма́ць пако́й

2. найма́ць, браць на пра́цу;

hire a worker наня́ць рабо́чага

hire out [ˌhaɪərˈaʊt] phr. v. здава́ць унаём, дава́ць напрака́т;

hire oneself out to smb. найма́цца да каго́-н. на пра́цу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oath [əʊθ] n. (pl. oaths)

1. прыся́га, кля́тва;

the Hippocratic oath кля́тва Гіпакра́та;

a solemn oath урачы́стая кля́тва;

an oath of allegiance прыся́га на ве́рнасць;

take/swear an oath дава́ць кля́тву/прыся́гу, прысяга́ць;

break an oath паруша́ць кля́тву

2. dated праклён, ла́янка

♦

(be) on/under oath law (быць) пад прыся́гай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

animate

[ˈænɪmeɪt]

1.

v.t.

1) ажыўля́ць, бадзёрыць

2) падбадзёрваць, узбуджа́ць

3) натхня́ць, дава́ць натхне́ньне; заахво́чваць

4) ру́хаць

Windmills are animated by the wind — Ветракі́ ру́хаюцца ве́трам

2. [ˈænɪmət]

adj.

ажы́ўлены; жывы́

animate being — жыва́я істо́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

со́ваць

1. stécken vt;

со́ваць рукі́ ў кішэ́ні die Hände in die Táschen stécken;

2. (непрыкметна даваць што-н.) zústecken vt, únbemerkt hinéinstecken [hinéinschieben*];

3. (рухаць чым-н.) rücken vt;

пасу́нуць што-н. да сцяны́ etw. an dieWánd rücken;

◊

усю́ды со́ваць свой нос séine Náse in álles [überall] hinéinstécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спуск в разн. знач. спуск, род. спу́ску м.;

спуск с горы́ спуск з гары́;

спуск шлю́пки спуск шлю́пкі;

спуск фла́га спуск сця́га;

спуск воды́ из пруда́ спуск вады́ з са́жалкі;

нажа́ть на спуск наці́снуць на спуск;

◊

не дава́ть спу́ска не дава́ць спу́ску;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бала́ст, ‑у, М ‑сце, м.

1. Груз, які забяспечвае ўстойлівасць і асадку карабля, а таксама груз для рэгулявання вышыні палёту аэрастата. Скінуць баласт. // Дамешка да лёгкага, дробнага насення або мінеральнага ўгнаення, якая забяспечвае раўнамерны пасеў.

2. перан. Пра што‑н. лішняе, непатрэбнае. Кнігі такога парадку, не асветленыя ўласным бачаннем і перажываннем, а выдуманыя ад пачатку да канца, — цяжкі баласт. Лужанін. // Пра чалавека, які не прыносіць карысці. [Нявідны:] — Задача сходу — разгарнуць работу.. Арганізаваць партызанскі актыў, іначай вы не людзі змагання,.. а мёртвы баласт. Колас.

3. Спец. Верхні слой чыгуначнага палатна з шчэбеню, гравію, шлаку, які надае ўстойлівасць рэйкавай каляі. А вось.. насып пачаў прасадку даваць... Баластам выціскае гэты грунт... Шынклер.

[Гал. ballast.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́пацца, ‑аецца; незак.

1. Даваць трэшчыны, разломвацца, раздзірацца; трэскацца. Лопаецца скура на руках. Лёд лопаецца. □ Лопаліся шыбы вокнаў, і з іх вырывалася клубы дыму і языкі полымя. Лупсякоў. Уначы ад марозу лопаліся бярвенні ў сценах. Хомчанка. // Ірвацца з трэскам. Струны лопаюцца. Трос лопаецца. // Трэскаючыся, распадацца. На ўзгорках ужо зусім суха. Лопаюцца прыгрэтыя сонцам пупышкі арэшніку. Жычка. // Выбухаць, разрывацца (пра бомбы, снарады, міны і пад.). Снарады сталі густа, са скрогатам лопацца над танкамі. Мележ. // Надзімаючыся, разрывацца і знікаць. У лужынах на асфальце ўсхопліваліся і, праплыўшы крыху, лопаліся бурбалкі. Карпаў.

2. перан. Разм. Цярпець поўную няўдачу, крах. Лопаюцца планы. Лопаюцца надзеі.

•••

Лопацца са смеху — тое, што і паміраць са смеху (гл. паміраць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́сіць, га́шу, га́сіш, га́сіць; незак.

Разм. З размаху біць, удараць па чым‑н. Мяняліся .. [рабочыя] ўсё часцей і часцей, малатабоец усё шпарчэй і мацней гасіў з-за вуха молатам. Чорны.

гасі́ць, гашу́, га́сіш, га́сіць; незак., што.

1. Спыняць гарэнне; тушыць. Гасіць агонь. □ Маці чакала сына і не гасіла лямпы. Каваль.

2. перан. Не даваць развівацца чаму‑н.; заглушаць (жаданні, пачуцці). Гасіць усмешку. □ [Аксіння] рашыла ісці напрамую і гаварыць так, каб Палікарпаўна не магла гасіць яе словы жартамі. Кулакоўскі.

3. Рабіць што‑н. несапраўдным; пагашаць. Гасіць доўг. Гасіць паштовыя маркі.

4. Памяншаць ці ліквідаваць што‑н., аслабляць дзеянне чаго‑н. Гасіць хістанні.

•••

Гасіць вапну — змешваць едкую (нягашаную) вапну з вадой, каб атрымаць будаўнічую вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)