Verbum

вальтыжыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Гімнастычныя практыкаванні ў час язды на кані вярхом.

варыяскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуецца зменай памераў і канфігурацыі відарыса на экране ў адпаведнасці са зместам фільма.

і́каць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спец. Вымаўляць у пераднаціскных складах замест гукаў «е» і «я» гук «і».

ін’ектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) ін’екцыі, зрабіць (рабіць) каму‑н. ін’екцыю.

даўго́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да даўгаты. Часціцы ляцяць уздоўж мерыдыяна, дрэйфуюць у даўготным напрамку. «Звязда».

звышцяку́часць, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць фізічных з’яў, якія назіраюцца ў вадкім геліі пры тэмпературы, блізкай да абсалютнага нуля.

баластава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Спец. Засыпаць баластам (у 1, 3 знач.). Баластаваць чыгуначнае палатно. Баластаваць карабель.

безуса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не памяншае сваіх памераў пры эксплуатацыі, не дае ўсадкі (пра тканіны). Безусадачная матэрыя.

гамало́гія, ‑і, ж.

Спец. Падабенства органаў аднолькавага паходжання, якія развіваюцца з аднолькавых зачаткаў і маюць аднолькавыя марфалагічныя суадносіны.

[Грэч. homologia — адпаведнасць.]

айкані́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Спец. Раздзел тапанімікі, які вывучае айконімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыяніравання.