залогатрыма́льнік, ‑а,
Той, хто прымае чужую рэч у залог (у 1 знач.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залогатрыма́льнік, ‑а,
Той, хто прымае чужую рэч у залог (у 1 знач.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замацава́льнік, ‑у,
Хімічны састаў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ага́ва, ‑ы,
Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства агававых з шорсткім буйным лісцем, якое выкарыстоўваецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агульнанацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.
Агульны, адзіны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблётацца, ‑аецца;
Зрабіцца лётнай, здольнай збіраць нектар (пра пчалу); зрабіцца прыгодным
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абма́нлівы, ‑ая, ‑ае.
Здольны ўвесці ў зман, паслужыць асновай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
або́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да абояў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыяспо́ра, ‑ы,
Частка расліны, якая натуральна аддзяляецца і служыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
е́зджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Прывучаны
2. Па якім многа ездзілі; наезджаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жардынье́рка, ‑і,
Прыгожа аформленая карзінка або скрынка
[Фр. jardinière.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)