самадастатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Дастатковы для задавальнення сваіх патрэб.
2. Які валодае самастойным значэннем, значны сам па сабе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самадастатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Дастатковы для задавальнення сваіх патрэб.
2. Які валодае самастойным значэннем, значны сам па сабе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)