піеты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
піеты́ст |
піеты́сты |
| Р. |
піеты́ста |
піеты́стаў |
| Д. |
піеты́сту |
піеты́стам |
| В. |
піеты́ста |
піеты́стаў |
| Т. |
піеты́стам |
піеты́стамі |
| М. |
піеты́сце |
піеты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пікетажы́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пікетажы́ст |
пікетажы́сты |
| Р. |
пікетажы́ста |
пікетажы́стаў |
| Д. |
пікетажы́сту |
пікетажы́стам |
| В. |
пікетажы́ста |
пікетажы́стаў |
| Т. |
пікетажы́стам |
пікетажы́стамі |
| М. |
пікетажы́сце |
пікетажы́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
піро́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
піро́лаг |
піро́лагі |
| Р. |
піро́лага |
піро́лагаў |
| Д. |
піро́лагу |
піро́лагам |
| В. |
піро́лага |
піро́лагаў |
| Т. |
піро́лагам |
піро́лагамі |
| М. |
піро́лагу |
піро́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пі́сарыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пі́сарыха |
пі́сарыхі |
| Р. |
пі́сарыхі |
пі́сарых |
| Д. |
пі́сарысе |
пі́сарыхам |
| В. |
пі́сарыху |
пі́сарых |
| Т. |
пі́сарыхай пі́сарыхаю |
пі́сарыхамі |
| М. |
пі́сарысе |
пі́сарыхах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
піскля́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
піскля́к |
пісклякі́ |
| Р. |
піскляка́ |
піскляко́ў |
| Д. |
піскляку́ |
піскляка́м |
| В. |
піскляка́ |
піскляко́ў |
| Т. |
піскляко́м |
піскляка́мі |
| М. |
піскляку́ |
піскляка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плакірава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плакірава́льшчык |
плакірава́льшчыкі |
| Р. |
плакірава́льшчыка |
плакірава́льшчыкаў |
| Д. |
плакірава́льшчыку |
плакірава́льшчыкам |
| В. |
плакірава́льшчыка |
плакірава́льшчыкаў |
| Т. |
плакірава́льшчыкам |
плакірава́льшчыкамі |
| М. |
плакірава́льшчыку |
плакірава́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пламбіро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пламбіро́ўшчыца |
пламбіро́ўшчыцы |
| Р. |
пламбіро́ўшчыцы |
пламбіро́ўшчыц |
| Д. |
пламбіро́ўшчыцы |
пламбіро́ўшчыцам |
| В. |
пламбіро́ўшчыцу |
пламбіро́ўшчыц |
| Т. |
пламбіро́ўшчыцай пламбіро́ўшчыцаю |
пламбіро́ўшчыцамі |
| М. |
пламбіро́ўшчыцы |
пламбіро́ўшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плутані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плутані́ст |
плутані́сты |
| Р. |
плутані́ста |
плутані́стаў |
| Д. |
плутані́сту |
плутані́стам |
| В. |
плутані́ста |
плутані́стаў |
| Т. |
плутані́стам |
плутані́стамі |
| М. |
плутані́сце |
плутані́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пнеўма́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пнеўма́тчык |
пнеўма́тчыкі |
| Р. |
пнеўма́тчыка |
пнеўма́тчыкаў |
| Д. |
пнеўма́тчыку |
пнеўма́тчыкам |
| В. |
пнеўма́тчыка |
пнеўма́тчыкаў |
| Т. |
пнеўма́тчыкам |
пнеўма́тчыкамі |
| М. |
пнеўма́тчыку |
пнеўма́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
по́лудніца
‘міфалагічны персанаж’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
по́лудніца |
по́лудніцы |
| Р. |
по́лудніцы |
по́лудніц |
| Д. |
по́лудніцы |
по́лудніцам |
| В. |
по́лудніцу |
по́лудніц |
| Т. |
по́лудніцай по́лудніцаю |
по́лудніцамі |
| М. |
по́лудніцы |
по́лудніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)