Verbum

марко́тны, -ая, -ае.

Сумны, тужлівы, журботны.

М. позірк.

|| наз. марко́тнасць, -і, ж.

марко́ўнік, -у, м.

1. зб. Націнне морквы.

2. Травяністая расліна сямейства парасонавых з лісцем, падобным да лісця морквы.

|| прым. марко́ўнікавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

марко́ўны гл. морква.

марко́ціцца, -ко́чуся, -ко́цішся, -ко́ціцца; незак.

Сумаваць, тужыць, журыцца.

|| зак. замарко́ціцца, -ко́чуся, -ко́цішся, -ко́ціцца.

марксі́зм, -у, м.

Навуковая сістэма філасофскіх, эканамічных і сацыяльна-палітычных поглядаў, распрацаваная К.

Марксам і Ф. Энгельсам.

|| прым. марксі́сцкі, -ая, -ае.

марксі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік марксізму.

|| ж. марксі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

маркшэ́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па геадэзічных вымярэннях горных распрацовак і правільнай эксплуатацыі нетраў.

|| прым. маркшэ́йдарскі, -ая, -ае.

ма́рля, -і, ж.

Тонкая баваўняная тканіна з рэдка пераплеценых нітак, якая ўжыв. галоўным чынам у медыцыне.

|| прым. ма́рлевы, -ая, -ае.

Марлевая павязка.

мармела́д, -у, М -дзе, м.

Цукеркі з фруктова-ягаднага соку, жэлейных рэчываў і цукру.

|| прым. мармела́дны, -ая, -ае.

мармо́ль, -маля́, мн. -малі́, -малёў, м. (разм.).

Нелюдзімы, пануры, негаваркі чалавек.