прамянёвы, -ая, -ае.
1. гл. прамень.
2. Які разыходзіцца з адной кропкі ў выглядзе праменяў.
Прамянёвая сіметрыя.
○
Прамянёвая косць (спец.) — адна з касцей прадплечча.
Прамянёвая хвароба — хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
збо́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Кніга, у якой сабраны якія-н. творы, дакументы.
З. вершаў.
З. архіўных дакументаў.
2. Рэзервуар для збору якой-н. вадкасці, газу (спец.).
З. нафты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пашыра́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто пашырае што-н.
П. ведаў.
2. Прыстасаванне для пашырэння, расшырэння чаго-н. (спец.).
|| ж. пашыра́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абарача́льнасць, -і, ж.
1. гл. абарачальны.
2. Перамяшчэнне транспартных сродкаў туды і назад за пэўны прамежак часу (спец.).
А. вагонаў.
3. Праходжанне тавараў, грошай праз абарот (у 4 знач.).
А. капіталу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абвя́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
1. гл. абвязаць.
2. Тое, чым абвязана што-н., павязка.
А. для яблынь.
3. Прыстасаванне для змацавання частак якіх-н. канструкцый, пабудоў і пад. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абсемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяня́ць; -нёны; зак., каго-што.
1. Засеяць насеннем.
А. поле.
2. Тое, што і асемяніць (спец.).
|| незак. абсемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. абсемяне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аграні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; агра́нены; зак., што (спец.).
Апрацаваць, зрабіўшы гранёным.
А. хрусталь.
|| незак. агра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. агра́нка, -і, М -нцы, ж. і агра́ньванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтуі́цыя, -і, ж.
1. Чуццё, тонкае разуменне, пранікненне ў самую сутнасць чаго-н.
Чалавек багатай інтуіцыі.
2. Непасрэднае пазнанне ісціны без дапамогі вопыту і лагічных вывадаў (спец.).
|| прым. інтуіты́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інфанты́льны, -ая, -ае.
1. Недаразвіты, які пакутуе на інфантылізм (у 1 знач.; спец.).
2. Падобны па манерах, светаўспрыманні да дзіцяці (кніжн.).
3. перан. Бестурботны, легкадумны.
І. тон.
|| наз. інфанты́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
карэ́кцыя, -і, ж. (спец.).
1. Выпраўленне, частковае змяненне чаго-н.
К. зроку.
2. Унясенне паправак у дзеянне вымяральных прыбораў, рэгулятараў у залежнасці ад змен умоў іх эксплуатацыі.
К. траекторыі палёту самалёта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)