Verbum

краязна́ўства, ‑а, н.

Вывучэнне геаграфіі, гісторыі, эканомікі, культуры пэўнай мясцовасці насельніцтвам, для якога гэта тэрыторыя з’яўляецца родным краем.

крухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Акунаць (бялізну, адзенне) у раствор крухмалу для надання цвёрдасці, глянцу. Крухмаліць бялізну.

ку́фар, ‑фра, м.

Вялікая скрынка з векам і замком для захоўвання тканіны, адзежы, каштоўнасцей. Дастаць з куфра бялізну.

лаг, ‑а, м.

Спец.

1. Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна або пройдзенай ім адлегласці.

2. Борт судна.

[Гал. log.]

лакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лакіравання, прызначаны для лакіравання. Лакіровачны цэх. // Звязаны з лакіраваннем. Лакіровачныя работы.

легірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які дабаўляецца пры плаўцы да якога‑н. металу для надання яму пэўных якасцей. Легіравальные металы.

лікбе́з, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Ліквідацыя непісьменнасці.

2. ‑а. Школа для навучання грамаце непісьменных дарослых; лікпункт.

літагра́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да літаграфіі, прызначаны для яе. Літаграфскі спосаб друкавання. Літаграфскі станок. Літаграфскі камень.

лу́бін, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення і на корм жывёле.

[Лац. lupinus — воўчы.]

лядо́ўня, ‑і, ж.

Пограб з лёдам або снегам для захоўвання прадуктаў. Рыбу з кошыкамі паставілі ў лядоўню. Дубоўка.