аўтапартрэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтапартрэ́тны |
аўтапартрэ́тная |
аўтапартрэ́тнае |
аўтапартрэ́тныя |
| Р. |
аўтапартрэ́тнага |
аўтапартрэ́тнай
аўтапартрэ́тнае |
аўтапартрэ́тнага |
аўтапартрэ́тных |
| Д. |
аўтапартрэ́тнаму |
аўтапартрэ́тнай |
аўтапартрэ́тнаму |
аўтапартрэ́тным |
| В. |
аўтапартрэ́тны (неадуш.)
аўтапартрэ́тнага (адуш.) |
аўтапартрэ́тную |
аўтапартрэ́тнае |
аўтапартрэ́тныя (неадуш.)
аўтапартрэ́тных (адуш.) |
| Т. |
аўтапартрэ́тным |
аўтапартрэ́тнай
аўтапартрэ́тнаю |
аўтапартрэ́тным |
аўтапартрэ́тнымі |
| М. |
аўтапартрэ́тным |
аўтапартрэ́тнай |
аўтапартрэ́тным |
аўтапартрэ́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтапасажы́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтапасажы́рскі |
аўтапасажы́рская |
аўтапасажы́рскае |
аўтапасажы́рскія |
| Р. |
аўтапасажы́рскага |
аўтапасажы́рскай
аўтапасажы́рскае |
аўтапасажы́рскага |
аўтапасажы́рскіх |
| Д. |
аўтапасажы́рскаму |
аўтапасажы́рскай |
аўтапасажы́рскаму |
аўтапасажы́рскім |
| В. |
аўтапасажы́рскі (неадуш.)
аўтапасажы́рскага (адуш.) |
аўтапасажы́рскую |
аўтапасажы́рскае |
аўтапасажы́рскія (неадуш.)
аўтапасажы́рскіх (адуш.) |
| Т. |
аўтапасажы́рскім |
аўтапасажы́рскай
аўтапасажы́рскаю |
аўтапасажы́рскім |
аўтапасажы́рскімі |
| М. |
аўтапасажы́рскім |
аўтапасажы́рскай |
аўтапасажы́рскім |
аўтапасажы́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтапрамысло́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтапрамысло́вы |
аўтапрамысло́вая |
аўтапрамысло́вае |
аўтапрамысло́выя |
| Р. |
аўтапрамысло́вага |
аўтапрамысло́вай
аўтапрамысло́вае |
аўтапрамысло́вага |
аўтапрамысло́вых |
| Д. |
аўтапрамысло́ваму |
аўтапрамысло́вай |
аўтапрамысло́ваму |
аўтапрамысло́вым |
| В. |
аўтапрамысло́вы (неадуш.)
аўтапрамысло́вага (адуш.) |
аўтапрамысло́вую |
аўтапрамысло́вае |
аўтапрамысло́выя (неадуш.)
аўтапрамысло́вых (адуш.) |
| Т. |
аўтапрамысло́вым |
аўтапрамысло́вай
аўтапрамысло́ваю |
аўтапрамысло́вым |
аўтапрамысло́вымі |
| М. |
аўтапрамысло́вым |
аўтапрамысло́вай |
аўтапрамысло́вым |
аўтапрамысло́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтапрычэ́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтапрычэ́пны |
аўтапрычэ́пная |
аўтапрычэ́пнае |
аўтапрычэ́пныя |
| Р. |
аўтапрычэ́пнага |
аўтапрычэ́пнай
аўтапрычэ́пнае |
аўтапрычэ́пнага |
аўтапрычэ́пных |
| Д. |
аўтапрычэ́пнаму |
аўтапрычэ́пнай |
аўтапрычэ́пнаму |
аўтапрычэ́пным |
| В. |
аўтапрычэ́пны (неадуш.)
аўтапрычэ́пнага (адуш.) |
аўтапрычэ́пную |
аўтапрычэ́пнае |
аўтапрычэ́пныя (неадуш.)
аўтапрычэ́пных (адуш.) |
| Т. |
аўтапрычэ́пным |
аўтапрычэ́пнай
аўтапрычэ́пнаю |
аўтапрычэ́пным |
аўтапрычэ́пнымі |
| М. |
аўтапрычэ́пным |
аўтапрычэ́пнай |
аўтапрычэ́пным |
аўтапрычэ́пных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаразна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаразна́ўчы |
аўтаразна́ўчая |
аўтаразна́ўчае |
аўтаразна́ўчыя |
| Р. |
аўтаразна́ўчага |
аўтаразна́ўчай
аўтаразна́ўчае |
аўтаразна́ўчага |
аўтаразна́ўчых |
| Д. |
аўтаразна́ўчаму |
аўтаразна́ўчай |
аўтаразна́ўчаму |
аўтаразна́ўчым |
| В. |
аўтаразна́ўчы (неадуш.)
аўтаразна́ўчага (адуш.) |
аўтаразна́ўчую |
аўтаразна́ўчае |
аўтаразна́ўчыя (неадуш.)
аўтаразна́ўчых (адуш.) |
| Т. |
аўтаразна́ўчым |
аўтаразна́ўчай
аўтаразна́ўчаю |
аўтаразна́ўчым |
аўтаразна́ўчымі |
| М. |
аўтаразна́ўчым |
аўтаразна́ўчай |
аўтаразна́ўчым |
аўтаразна́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаратацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаратацы́йны |
аўтаратацы́йная |
аўтаратацы́йнае |
аўтаратацы́йныя |
| Р. |
аўтаратацы́йнага |
аўтаратацы́йнай
аўтаратацы́йнае |
аўтаратацы́йнага |
аўтаратацы́йных |
| Д. |
аўтаратацы́йнаму |
аўтаратацы́йнай |
аўтаратацы́йнаму |
аўтаратацы́йным |
| В. |
аўтаратацы́йны (неадуш.)
аўтаратацы́йнага (адуш.) |
аўтаратацы́йную |
аўтаратацы́йнае |
аўтаратацы́йныя (неадуш.)
аўтаратацы́йных (адуш.) |
| Т. |
аўтаратацы́йным |
аўтаратацы́йнай
аўтаратацы́йнаю |
аўтаратацы́йным |
аўтаратацы́йнымі |
| М. |
аўтаратацы́йным |
аўтаратацы́йнай |
аўтаратацы́йным |
аўтаратацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаркі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаркі́чны |
аўтаркі́чная |
аўтаркі́чнае |
аўтаркі́чныя |
| Р. |
аўтаркі́чнага |
аўтаркі́чнай
аўтаркі́чнае |
аўтаркі́чнага |
аўтаркі́чных |
| Д. |
аўтаркі́чнаму |
аўтаркі́чнай |
аўтаркі́чнаму |
аўтаркі́чным |
| В. |
аўтаркі́чны (неадуш.)
аўтаркі́чнага (адуш.) |
аўтаркі́чную |
аўтаркі́чнае |
аўтаркі́чныя (неадуш.)
аўтаркі́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтаркі́чным |
аўтаркі́чнай
аўтаркі́чнаю |
аўтаркі́чным |
аўтаркі́чнымі |
| М. |
аўтаркі́чным |
аўтаркі́чнай |
аўтаркі́чным |
аўтаркі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтарызава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтарызава́ны |
аўтарызава́ная |
аўтарызава́нае |
аўтарызава́ныя |
| Р. |
аўтарызава́нага |
аўтарызава́най
аўтарызава́нае |
аўтарызава́нага |
аўтарызава́ных |
| Д. |
аўтарызава́наму |
аўтарызава́най |
аўтарызава́наму |
аўтарызава́ным |
| В. |
аўтарызава́ны (неадуш.)
аўтарызава́нага (адуш.) |
аўтарызава́ную |
аўтарызава́нае |
аўтарызава́ныя (неадуш.)
аўтарызава́ных (адуш.) |
| Т. |
аўтарызава́ным |
аўтарызава́най
аўтарызава́наю |
аўтарызава́ным |
аўтарызава́нымі |
| М. |
аўтарызава́ным |
аўтарызава́най |
аўтарызава́ным |
аўтарызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтарэдукцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтарэдукцы́йны |
аўтарэдукцы́йная |
аўтарэдукцы́йнае |
аўтарэдукцы́йныя |
| Р. |
аўтарэдукцы́йнага |
аўтарэдукцы́йнай
аўтарэдукцы́йнае |
аўтарэдукцы́йнага |
аўтарэдукцы́йных |
| Д. |
аўтарэдукцы́йнаму |
аўтарэдукцы́йнай |
аўтарэдукцы́йнаму |
аўтарэдукцы́йным |
| В. |
аўтарэдукцы́йны (неадуш.)
аўтарэдукцы́йнага (адуш.) |
аўтарэдукцы́йную |
аўтарэдукцы́йнае |
аўтарэдукцы́йныя (неадуш.)
аўтарэдукцы́йных (адуш.) |
| Т. |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йнай
аўтарэдукцы́йнаю |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йнымі |
| М. |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йнай |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтасеманты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтасеманты́чны |
аўтасеманты́чная |
аўтасеманты́чнае |
аўтасеманты́чныя |
| Р. |
аўтасеманты́чнага |
аўтасеманты́чнай
аўтасеманты́чнае |
аўтасеманты́чнага |
аўтасеманты́чных |
| Д. |
аўтасеманты́чнаму |
аўтасеманты́чнай |
аўтасеманты́чнаму |
аўтасеманты́чным |
| В. |
аўтасеманты́чны (неадуш.)
аўтасеманты́чнага (адуш.) |
аўтасеманты́чную |
аўтасеманты́чнае |
аўтасеманты́чныя (неадуш.)
аўтасеманты́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чнай
аўтасеманты́чнаю |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чнымі |
| М. |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чнай |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)