аўтагенеты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтагенеты́чны |
аўтагенеты́чная |
аўтагенеты́чнае |
аўтагенеты́чныя |
| Р. |
аўтагенеты́чнага |
аўтагенеты́чнай
аўтагенеты́чнае |
аўтагенеты́чнага |
аўтагенеты́чных |
| Д. |
аўтагенеты́чнаму |
аўтагенеты́чнай |
аўтагенеты́чнаму |
аўтагенеты́чным |
| В. |
аўтагенеты́чны (неадуш.)
аўтагенеты́чнага (адуш.) |
аўтагенеты́чную |
аўтагенеты́чнае |
аўтагенеты́чныя (неадуш.)
аўтагенеты́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтагенеты́чным |
аўтагенеты́чнай
аўтагенеты́чнаю |
аўтагенеты́чным |
аўтагенеты́чнымі |
| М. |
аўтагенеты́чным |
аўтагенеты́чнай |
аўтагенеты́чным |
аўтагенеты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтадро́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтадро́мны |
аўтадро́мная |
аўтадро́мнае |
аўтадро́мныя |
| Р. |
аўтадро́мнага |
аўтадро́мнай
аўтадро́мнае |
аўтадро́мнага |
аўтадро́мных |
| Д. |
аўтадро́мнаму |
аўтадро́мнай |
аўтадро́мнаму |
аўтадро́мным |
| В. |
аўтадро́мны (неадуш.)
аўтадро́мнага (адуш.) |
аўтадро́мную |
аўтадро́мнае |
аўтадро́мныя (неадуш.)
аўтадро́мных (адуш.) |
| Т. |
аўтадро́мным |
аўтадро́мнай
аўтадро́мнаю |
аўтадро́мным |
аўтадро́мнымі |
| М. |
аўтадро́мным |
аўтадро́мнай |
аўтадро́мным |
аўтадро́мных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтадэкрэме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтадэкрэме́нтны |
аўтадэкрэме́нтная |
аўтадэкрэме́нтнае |
аўтадэкрэме́нтныя |
| Р. |
аўтадэкрэме́нтнага |
аўтадэкрэме́нтнай
аўтадэкрэме́нтнае |
аўтадэкрэме́нтнага |
аўтадэкрэме́нтных |
| Д. |
аўтадэкрэме́нтнаму |
аўтадэкрэме́нтнай |
аўтадэкрэме́нтнаму |
аўтадэкрэме́нтным |
| В. |
аўтадэкрэме́нтны (неадуш.)
аўтадэкрэме́нтнага (адуш.) |
аўтадэкрэме́нтную |
аўтадэкрэме́нтнае |
аўтадэкрэме́нтныя (неадуш.)
аўтадэкрэме́нтных (адуш.) |
| Т. |
аўтадэкрэме́нтным |
аўтадэкрэме́нтнай
аўтадэкрэме́нтнаю |
аўтадэкрэме́нтным |
аўтадэкрэме́нтнымі |
| М. |
аўтадэкрэме́нтным |
аўтадэкрэме́нтнай |
аўтадэкрэме́нтным |
аўтадэкрэме́нтных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаіму́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаіму́нны |
аўтаіму́нная |
аўтаіму́ннае |
аўтаіму́нныя |
| Р. |
аўтаіму́ннага |
аўтаіму́ннай
аўтаіму́ннае |
аўтаіму́ннага |
аўтаіму́нных |
| Д. |
аўтаіму́ннаму |
аўтаіму́ннай |
аўтаіму́ннаму |
аўтаіму́нным |
| В. |
аўтаіму́нны (неадуш.)
аўтаіму́ннага (адуш.) |
аўтаіму́нную |
аўтаіму́ннае |
аўтаіму́нныя (неадуш.)
аўтаіму́нных (адуш.) |
| Т. |
аўтаіму́нным |
аўтаіму́ннай
аўтаіму́ннаю |
аўтаіму́нным |
аўтаіму́ннымі |
| М. |
аўтаіму́нным |
аўтаіму́ннай |
аўтаіму́нным |
аўтаіму́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаінкрэме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаінкрэме́нтны |
аўтаінкрэме́нтная |
аўтаінкрэме́нтнае |
аўтаінкрэме́нтныя |
| Р. |
аўтаінкрэме́нтнага |
аўтаінкрэме́нтнай
аўтаінкрэме́нтнае |
аўтаінкрэме́нтнага |
аўтаінкрэме́нтных |
| Д. |
аўтаінкрэме́нтнаму |
аўтаінкрэме́нтнай |
аўтаінкрэме́нтнаму |
аўтаінкрэме́нтным |
| В. |
аўтаінкрэме́нтны (неадуш.)
аўтаінкрэме́нтнага (адуш.) |
аўтаінкрэме́нтную |
аўтаінкрэме́нтнае |
аўтаінкрэме́нтныя (неадуш.)
аўтаінкрэме́нтных (адуш.) |
| Т. |
аўтаінкрэме́нтным |
аўтаінкрэме́нтнай
аўтаінкрэме́нтнаю |
аўтаінкрэме́нтным |
аўтаінкрэме́нтнымі |
| М. |
аўтаінкрэме́нтным |
аўтаінкрэме́нтнай |
аўтаінкрэме́нтным |
аўтаінкрэме́нтных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаіо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаіо́нны |
аўтаіо́нная |
аўтаіо́ннае |
аўтаіо́нныя |
| Р. |
аўтаіо́ннага |
аўтаіо́ннай
аўтаіо́ннае |
аўтаіо́ннага |
аўтаіо́нных |
| Д. |
аўтаіо́ннаму |
аўтаіо́ннай |
аўтаіо́ннаму |
аўтаіо́нным |
| В. |
аўтаіо́нны (неадуш.)
аўтаіо́ннага (адуш.) |
аўтаіо́нную |
аўтаіо́ннае |
аўтаіо́нныя (неадуш.)
аўтаіо́нных (адуш.) |
| Т. |
аўтаіо́нным |
аўтаіо́ннай
аўтаіо́ннаю |
аўтаіо́нным |
аўтаіо́ннымі |
| М. |
аўтаіо́нным |
аўтаіо́ннай |
аўтаіо́нным |
аўтаіо́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтакалімацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтакалімацы́йны |
аўтакалімацы́йная |
аўтакалімацы́йнае |
аўтакалімацы́йныя |
| Р. |
аўтакалімацы́йнага |
аўтакалімацы́йнай
аўтакалімацы́йнае |
аўтакалімацы́йнага |
аўтакалімацы́йных |
| Д. |
аўтакалімацы́йнаму |
аўтакалімацы́йнай |
аўтакалімацы́йнаму |
аўтакалімацы́йным |
| В. |
аўтакалімацы́йны (неадуш.)
аўтакалімацы́йнага (адуш.) |
аўтакалімацы́йную |
аўтакалімацы́йнае |
аўтакалімацы́йныя (неадуш.)
аўтакалімацы́йных (адуш.) |
| Т. |
аўтакалімацы́йным |
аўтакалімацы́йнай
аўтакалімацы́йнаю |
аўтакалімацы́йным |
аўтакалімацы́йнымі |
| М. |
аўтакалімацы́йным |
аўтакалімацы́йнай |
аўтакалімацы́йным |
аўтакалімацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтака́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтака́рны |
аўтака́рная |
аўтака́рнае |
аўтака́рныя |
| Р. |
аўтака́рнага |
аўтака́рнай
аўтака́рнае |
аўтака́рнага |
аўтака́рных |
| Д. |
аўтака́рнаму |
аўтака́рнай |
аўтака́рнаму |
аўтака́рным |
| В. |
аўтака́рны (неадуш.)
аўтака́рнага (адуш.) |
аўтака́рную |
аўтака́рнае |
аўтака́рныя (неадуш.)
аўтака́рных (адуш.) |
| Т. |
аўтака́рным |
аўтака́рнай
аўтака́рнаю |
аўтака́рным |
аўтака́рнымі |
| М. |
аўтака́рным |
аўтака́рнай |
аўтака́рным |
аўтака́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтакарэляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтакарэляцы́йны |
аўтакарэляцы́йная |
аўтакарэляцы́йнае |
аўтакарэляцы́йныя |
| Р. |
аўтакарэляцы́йнага |
аўтакарэляцы́йнай
аўтакарэляцы́йнае |
аўтакарэляцы́йнага |
аўтакарэляцы́йных |
| Д. |
аўтакарэляцы́йнаму |
аўтакарэляцы́йнай |
аўтакарэляцы́йнаму |
аўтакарэляцы́йным |
| В. |
аўтакарэляцы́йны (неадуш.)
аўтакарэляцы́йнага (адуш.) |
аўтакарэляцы́йную |
аўтакарэляцы́йнае |
аўтакарэляцы́йныя (неадуш.)
аўтакарэляцы́йных (адуш.) |
| Т. |
аўтакарэляцы́йным |
аўтакарэляцы́йнай
аўтакарэляцы́йнаю |
аўтакарэляцы́йным |
аўтакарэляцы́йнымі |
| М. |
аўтакарэляцы́йным |
аўтакарэляцы́йнай |
аўтакарэляцы́йным |
аўтакарэляцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтакасметы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтакасметы́чны |
аўтакасметы́чная |
аўтакасметы́чнае |
аўтакасметы́чныя |
| Р. |
аўтакасметы́чнага |
аўтакасметы́чнай
аўтакасметы́чнае |
аўтакасметы́чнага |
аўтакасметы́чных |
| Д. |
аўтакасметы́чнаму |
аўтакасметы́чнай |
аўтакасметы́чнаму |
аўтакасметы́чным |
| В. |
аўтакасметы́чны (неадуш.)
аўтакасметы́чнага (адуш.) |
аўтакасметы́чную |
аўтакасметы́чнае |
аўтакасметы́чныя (неадуш.)
аўтакасметы́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтакасметы́чным |
аўтакасметы́чнай
аўтакасметы́чнаю |
аўтакасметы́чным |
аўтакасметы́чнымі |
| М. |
аўтакасметы́чным |
аўтакасметы́чнай |
аўтакасметы́чным |
аўтакасметы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)