Verbum

пададзе́ць, ‑адзену, ‑адзенеш, ‑адзене; зак., што.

Разм. Надзець што‑н. дадаткова пад верхняе адзенне. Пададзець пад пінжак світэр. □ [Маці:] — Не прастудзіся, настаўляй каўнер, пададзень яшчэ што цёплае... Дамашэвіч.

падчаса́ць ​¹, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., чаго.

Начасаць дадаткова, яшчэ трохі. Падчасаць воўны.

падчаса́ць ​², ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Счасаць нямнога, счасаць дадаткова. Падчасаць сякерай бервяно.

пазлава́цца, ‑злуйся, ‑злуешся, ‑злуецца; ‑злуёмся, ‑злуяцеся; заг. пазлуйся; зак.

Злавацца некаторы час. Лабановіч яшчэ крыху пазлаваўся, а нарэшце адпусціўся і скаваў: — Калі ісці, дык з музыкаю! Колас.

папла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Плаваць некаторы час. Мы рашылі яшчэ раз у сённяшні дзень паплаваць па Прыпяці і асвяжыць сябе яе чыстаю, вечна імкліваю .. вадзіцаю. Сташэўскі.

паступа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паступальнага. Развіццё беларускай паэзіі, якое з часоў рэвалюцыі 1905 г. вызначалася паступальнасцю і інтэнсіўнасцю, абяцала ў хуткім часе набыць яшчэ большы размах. Ярош.

патраі́ць, ‑траю, ‑троіш, ‑троіць; зак., што.

Спец. Тройчы ўзараць. Ухадзіўся з работаю дзядзька Марцін. Яшчэ на тым тыдні скончыў сеяць грэчку. Патраіў і папар пад жыта. Колас.

пахвалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Хвалявацца некаторы час. [Маеўскі:] — Ты беражы сябе, Лена. Са мною ўжо нічога не здарыцца. А вось за цябе мне яшчэ давядзецца пахвалявацца. Шамякін.

праба́бка, ‑і, ДМ ‑бабцы; Р мн. ‑бабак; ж.

Маці дзеда або бабкі. Так і перадавалася .. [люстра] кожнай першай дачцэ.. — Ой! — ускліквае Лідка. — Аж ад прабабкі яшчэ?.. Ракітны.

прымата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

1. Прымацаваць што‑н. да чаго‑н. ніткамі, дротам і пад.

2. Дадаць, наматаўшы яшчэ. Прыматаць нітак да клубка.

рука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Абл. Вітацца, паціскаючы адзін аднаму руку. — Я вас заўважыў яшчэ пры месяцы — стрымліваючы смяшок, хмыкнуў носам Коўбец і пачаў рукацца. М. Ткачоў.