адбі́так м.

1. (род. адбі́тка) (след, изображение) отпеча́ток; (в зеркале и т.п.) отраже́ние ср., отображе́ние ср.;

2. (род. адбі́тка) полигр. о́ттиск;

3. (род. адбі́тку) перен. след, отпеча́ток; (следы влияния) отраже́ние ср.;

а. эпо́хі — след (отпеча́ток, отраже́ние) эпо́хи;

а. ча́су — печа́ть вре́мени;

налажы́ць (свой) а. — (на каго, што) наложи́ть (свою́) печа́ть (на кого, что), наложи́ть (свой) отпеча́ток (на кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіса́ць сов.

1. в разн. знач. описа́ть;

а. падаро́жжа — описа́ть путеше́ствие;

а. гаво́рку раёна — описа́ть го́вор райо́на;

а. маёмасць — описа́ть иму́щество;

а. акру́жнасць — описа́ть окру́жность;

2. (што на каго) завеща́ть (что кому); отписа́ть (что кому);

а. дом на сы́на — завеща́ть (отписа́ть) дом сы́ну;

ні ў ка́зцы сказа́ць, ні пяро́м а.нар.-поэт. ни в ска́зке сказа́ть, ни перо́м описа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пэ́цкаць ’мазаць, брудзіць; рабіць няўмела, неахайна’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш., Шат.), ’ляпіць глінаю, мазаць; брудзіць’ (Нас.), пе́цкаць ’брудзіць, мазаць’ (ТС), пэ́цнуць ’мазануць; стукнуць’ (ТСБМ), ’гучна ўдарыць; кінуць чым-небудзь ліпкім; упасці’ (Нас.), вытворныя: пэ́цкала, пэ́цкало ’няўмека, неакуратны ў рабоце чалавек, бракароб, партач’ (Сцяц., Сцяшк. Сл., Скарбы; любч., Нар. словатв.; міёр., З нар. сл.), пэ́цкаль ’хто любіць пэцкацца, неахайны, паскуднік’ (Шпіл., Чач., Гарэц., Шат.; брасл., Сл. ПЗБ), ’няўмека, дрэнны майстар’ (ТСБМ; маладз., Янк. Мат.; Яўс., Шат., Бяльк.; міёр., З нар. сл.). Паводле Насовіча, утворана ад гукапераймальнага пэц! ’тое, што і пац!’ (“от звука брошенной на что либо грязи или брошенного чего въ грязь”, Нас., 543); нягледзячы на фанетычныя прыкметы запазычання з польск. peckać ’вэдзгаць, перабіраць, корпацца’, параўн. рус. па́чкать ’пэцкаць’, да вышэйназванай версіі схіляецца Цвяткоў (Запіскі, 2, 75) і канстатуе, што слова не выводзіцца ад кораня *pak‑ (дапускаючы для рускага слова сувязь з пакость ’паскудства’, інакш гл. Фасмер, 3, 223); наяўнасць славен. pecati, peckati, pečkati ’даваць аплявуху; біць па вушах’ і pəčka, pəčkálo ’хто ляніва, марудна і дрэнна працуе’ ўзмацняе прышлую версію. Пра магчымую сувязь названых слоў з pečkȁ ’ядро, костачка’, што дае падставы для семантычнага пераходу ’ўздуцце, разбуханне’ > ’слабы, дрэнны’, гл. Бязлай, Etyma, 163; Куркіна, Этимология–1984, 113; гл. таксама спецыяльна Куркіна, Этимология–1988–1990, 61. Атаясамліванне з укр. пи́цькати ’дрэнна працаваць, корпацца’, якое выводзіцца праз польск. pyćkać, peckać ’тс’ з ням. patschen ’плёскаць (па вадзе)’ (гл. ЕСУМ, 4, 382), здаецца, не мае падстаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агламэ́здаць сов., прост.

1. (кое-как обрубить) обтя́пать; оболва́нить;

2. (небрежно смастерить) сля́пать;

так ~даў са́ні, што і глядзе́ць бры́дка — так сля́пал са́ни, что и смотре́ть проти́вно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аго́ртвацца несов.

1. оку́тываться;

2. перен. оку́тываться; (чувством — ещё) погружа́ться (во что); (мраком, тьмой — ещё) покрыва́ться;

3. страд. оку́тываться; покрыва́ться; обнима́ться, охва́тываться; окружа́ться; см. аго́ртваць 5-7

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азнача́ць несов.

1. определя́ть;

2. (указывать направление, путь) намеча́ть;

1, 2 см. азна́чыць;

3. (иметь значение чего-л.) зна́чить, означа́ть;

што гэ́та ~ча́е?что э́то зна́чит (означа́ет)?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́дзіць несов.

1. (жить в согласии) ла́дить;

2. (приводить в исправное состояние) подчиня́ть, исправля́ть, ла́дить;

3. (музыкальный инструмент) настра́ивать;

4. разг. (делать что-л., устраивать) затева́ть; ла́дить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́дзіцца сов.

1. (устроиться) нала́диться, организова́ться; (о связи) установи́ться;

2. (пойти на лад) нала́диться;

рабо́та клу́ба ~дзілася — рабо́та клу́ба нала́дилась;

3. (задумать что-л. сделать) нала́диться, настро́иться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́цаць (каго, што, у чым) несов.

1. щу́пать (кого, что);

м. пульс — щу́пать пульс;

2. (искать ощупью) ша́рить;

м. кішэ́ні (у кішэ́нях) — ша́рить в карма́нах (по карма́нам)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засо́ўваць несов.

1. (помещать под что-л., внутрь чего-л.) засо́вывать, задвига́ть;

2. (закрывать задвижкой) задвига́ть, запира́ть;

3. (вкладывать, прятать внутрь) засо́вывать, всо́вывать;

1-3 см. засу́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)