сто́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад стаміць.

2. у знач. прым. Абяссілены, змораны цяжкай работай ці якім‑н. іншым заняткам. Стомлены хлопец цяжка ўзняўся з сядзення, з сэрцам узяўся за .. лапату і .. стаў падкідваць вугаль. Лынькоў. Тады з неба — глыбокага звона — Горда падае стомлены жаўранак. А за ім доўга яшчэ Асыпаецца, як лісце з дрэў, Яго песня... Сіпакоў. / у знач. наз. сто́млены, ‑ага, м. Стомленаму прыемна легчы адпачыць на свежым духмяным сене. Машара. // Які выяўляе стомленасць. Як бы знарок марудзячы прызнавацца, чаго прыйшоў, Пазняк аглядаў стомленым позіркам сцены, увешаныя фотакарткамі. Дуброўскі. У акне адбіваўся крышку стомлены, немалады ўжо твар жанчыны, адбіваўся чырвоны шалік, шэрае паліто. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад чуць ​1 (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Які ўжо быў пачуты; вядомы. Кожнаму хацелася сказаць, што ён ведаў, і самому пачуць нешта яшчэ новае, нячутае, а можа і чутае, але расказанае нанава, з новымі падрабязнасцямі і меркаваннямі. Крапіва.

3. у знач. наз. чу́тае, ‑ага, н. Тое, што хто‑н. дзе‑н. чуў, пачуў. Едучы ў тралейбусе, Валя зноў у думках перабрала чутае і ўбачанае ў Шарупічаў. Карпаў. Кручынін заўсёды згушчаў фарбы, перабольшваў і завастраў чутае так, што часам цяжка было зразумець, дзе канчаецца праўда і пачынаецца выдумка. С. Александровіч.

•••

Дай бог чутае бачыць гл. даць.

Каб жа чутае бачыць гл. бачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

page

I [peɪdʒ]

1.

n.

1) старо́нка, бало́нка, бачы́на f.

2) пэры́яд -у m., эта́п у гісто́рыі

2.

v.

нумарава́ць старо́нкі

II [peɪdʒ]

n.

1) хлапе́ц для пасы́лак, пабяга́ч пабегача́, пасы́льны -ага m

2) паслу́жнік -а m. (у парлямэ́нце)

3) паж (у бібліятэ́цы)

4) Hist. паж -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auxiliary

[ɔgˈzɪliəri]

1.

adj.

1) дапамо́жны

auxiliary verb — дапамо́жны дзеясло́ў

auxiliary troops — дапамо́жныя во́йскі

2) дадатко́вы; запасны́

an auxiliary lighting system — запасна́я сыстэ́ма асьвятле́ньня

2.

n.

1) памага́ты -ага m., памо́чнік -а m., памо́чніца f.

2) Gram. дапамо́жны дзеясло́ў

3) дапамо́жная гру́па

a women’s auxiliary — дапамо́жная жано́цкая гру́па

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tak

1. так; такім чынам;

zrób to tak żeby nikt nie zauważył — зрабі гэта так, каб ніхто не заўважыў;

tak albo owak — так або іначай (інакш);

jak stał tak stoi — як стаяў так і стаіць;

2. так; настолькі;

tak blisko — гэтак блізка;

tak dobry — такі добры;

3. без таго; так;

i tak go znajdziemy — і без таго (і так) яго знойдзем;

4. так; ага; але;

wszyscy tutaj?– tak — усе тут?– так (ага, але);

tak jest! — вайск.. так; так точна;

tak by — так бы;

tak samo — таксама;

tak sobie — а) так сабе;

проста так;

tak zwany — так званы;

tak więc — такім чынам;

dobrze mu tak! — так яму і трэба!;

i tak dalej — і гэтак далей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

junior

[ˈdʒu:njər]

1.

adj.

1) мало́дшы (ве́кам, ра́нгам, службо́вым стано́вішчам)

a junior partner — мало́дшы супо́льнік, кампаньён

2) для малады́х людзе́й

junior sizes — паме́ры (во́праткі) для малады́х

2.

n.

1) мало́дшы -ага m., мало́дшая f.

2) ву́чань 3-яе кля́сы сярэ́дняе шко́лы; студэ́нт 3-га (перадапо́шняга) ку́рсу

3) Sport юніёр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

agent

[ˈeɪdʒənt]

n.

1) аге́нт -а, прадстаўні́к -а́, упаўнава́жаны -ага, адміністра́тар -а m.

2) та́йны аге́нт

3) пасярэ́днік -а; фа́ктар -у, узбуджа́льнік -а m.

some mosquitos are agents of malaria — некато́рыя камары́ — разно́сьнікі маляры́і

4) Chem. рэ́чыва n.

a catalytic agent — каталіза́тар

5) сро́дак -ку m.

lubrication agent — зма́звальны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

надзвыча́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Экстранны, спецыяльна прызначаны, прыняты, скліканы і г. д. Надзвычайны з’евд. Надзвычайныя меры. // Выкліканы выключнымі абставінамі. Надзвычайнае становішча. Надзвычайнае заканадаўства. // Надзелены асобымі паўнамоцтвамі. Надзвычайны камісар. Надзвычайны і паўнамоцны пасол.

2. Вельмі вялікі, моцны па сваёй сіле, праяўленню. Поспех «Валад і рамансаў» Міцкевіча ў чытача быў надзвычайны. Лойка. Маладзілі мяне і давалі надзвычайнае натхненне мае гарачыя маладыя думкі. Нікановіч.

3. Тое, што і незвычайны (у 2 знач.). Надзвычайны быў гэты сход: сяляне пастанавілі выдаць савецкай уладзе ўсіх самагоншчыкаў свайго сельсавета. Бядуля.

4. Які мае вялікае значэнне. Мастацкія пераклады набылі ў апошнія гады надзвычайную актуальнасць. Палітыка.

5. у знач. наз. надзвыча́йнае, ‑ага, н. Нешта выключнае, не такое, як усё. [Прыборны] быў вялікі аматар усяго надзвычайнага, прыгодніцкага. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падазро́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае падазрэнне, недавер’е. Надазронае здарэнне. Падазронае месца. Падазроны чалавек. □ Глухімі воўчымі сцежкамі адыходзіўся Гамыра з канём, туляючыся ў кустах пры кожным падазроным шуме. Колас. Генрых выказваў да мяне падазроную ўвагу і ветлівасць. Карпюк. // Які не выклікае даверу, не можа лічыцца прыстойным. Хіба не з-за [Івана] учора Змітрок трапіў у рэстаран з падазронымі асобамі? Ваданосаў. / у знач. наз. падазро́ны, ‑ага, м. Перад самым сваім адступленнем.. [фашысты] арыштавалі ўсіх падазроных. Кавалёў. // Які выклікае падазрэнне на якую‑н. хваробу. Падазроны кашаль.

2. Які падазрае, схільны падазраваць; недаверлівы. Апошні час [Антанюк] замыкаўся, рабіўся падазроны і недаверлівы. Шамякін. // Які выражае падазронасць. [Жанчына] акінула салдата падазроным позіркам. Дамашэвіч. Часта .. гаспадыня паднімала падазроныя вочы то на мужа, то на маладую настаўніцу. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́глы, ‑ая, ‑ае.

1. Гіст. Які, ратуючыся, тайна, самавольна збег з месца жыхарства. Беглы селянін. / у знач. наз. бе́глы, ‑ага, м.; бе́глая, ‑ай, ж. Не вельмі ўважлівы, павярхоўны. Загорскі падаў жанчыне табурэтку, яна падзякавала, села, агледзела пакой беглым позіркам. Мележ.

2. Дастаткова свабодны, які праходзіць без усякіх цяжкасцей. Беглае чытанне.

3. Які адзначае толькі асобныя рысы, асаблівасці чаго‑н.; зроблены на скорую руку. Беглы агляд. □ Пасля кароткага, але вельмі насычанага змястоўнага гістарычнага экскурсу аўтар перайшоў да мастацкай сучаснасці Савецкай Беларусі, кінуў некалькі беглых, але трапных заўваг адносна яе стану. Ліс.

4. Непастаянны, часовы. Яшчэ два гады [Сцяпан] прашлындаў, наймаючыся то ў сельпо, то ў прамкамбінат на якую беглую работу. Скрыган.

•••

Беглая галосная гл. галосны.

Беглы агонь гл. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)