Verbum

дыскваліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што.

Кніжн. Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі, прызнаць (прызнаваць) няздольным, непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці.

павалаво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго, з чым.

Разм. Валаводзіць некаторы час. Ну, і павалаводзіў жа ён нас з гэтай справай.

павыва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вываліць усіх, многіх або ўсё, многае. Павывальваць седакоў з саней. Павывальваць рэчы з партфеля.

павыгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Абгарадзіць усё, многае. Павыгароджваць сядзібы.

2. перан. Выгарадзіць усіх, многіх. Павыгароджваць падсудных.

павысыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выслаць адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх. Павысылаць пасылкі. Павысылаць дазоры наперад.

пагайда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; і паго́йдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, чым.

Гайдаць (гойдаць) некаторы час. Пагайдаць калыску. Пагойдаць нагой.

пагу́шкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.

Разм. Гушкаць памалу, зрэдку ці час ад часу. Пагушкваць малога ў калысцы.

падбрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; пр. падбрыў, ‑брыла, ‑брыло; заг. падбрыдзі; зак.

Брыдучы, падысці, наблізіцца да каго‑, чаго‑н. Падбрысці да вёскі.

падма́ншчык, ‑а, м.

Той, хто падманвае каго‑н. Падманшчыкі вы, хлусы... — недаверліва сказала .. [Таня], зазіраючы ў калодзеж. — Хіба ўдзень зоркі ўбачыш? Місько.

падрумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

1. Злёгку падфарбаваць румянамі. Падрумяніць шчокі.

2. Пекучы, смажачы, зрабіць румяным, падпечаным. Падрумяніць мяса.